0024

/

Tablica 6.15. Porównanie względnego spadku temperatury między powierzchnią elementu wydzielającego ciepło a powierzchnią obudowy hermetyzującej dla wypełniaczy z różnych materiałów

Wypełniacz /	Względ ny spadek tempe ratury
Powietrze	i
Olej transformatorowy	0,40
Proszek A1203	0,32
Olej transformatorowy z proszkiem A1203 w stosunku 1 : 4	0,22
Smar silikonowy z proszkiem A1203 w stosunku 1 :10	0,12

6. ODPROWADZANIE CIEPŁA Z URZĄDZEŃ ELEKTRONICZNYCH

Rys. 6.27. Wpływ zawartości wypełniacza na przewodność cieplną żywicy epoksydowej

Porównanie skuteczności odprowadzania ciepła przez różne wypełniacze podaje tablica 6.15 i rys. 6.27. Dla podanych przykładów, w skrajnym przypadku, spiętrzenie temperatury pomiędzy powierzchnią elementu a powierzchnią obudowy jest prawie dziewięcio-krotnie mniejsze w przypadku smaru silikonowego z proszkiem A1₂0₃ (1:10), niż w przypadku powietrza.

Przedstawione wymagania dotyczą także wypełniaczy stałych i elastycznych, stosowanych w minimodułach z elementów dyskretnych, o dużej gęstości upakowania objętościowego, montowanych dla ochrony przed narażeniami mechanicznymi (udary, wibracje) i klimatycznymi w obudowach nie hermetyzowanych.-

6.I.7.4. Przewodzenie ciepła z elementów elektronicznych do płytek drukowanych

Sposób - montażu elementów i podzespołów elektronicznych tworzących układ ma bardzo istotny wpływ na oporność cieplną przewodzenia pomiędzy elementem i płytką drukowaną, a więc i na wartość rzeczywistą temperatury pracy. Przy powszechnie stosowanym we współczesnym sprzęcie elektronicznym montażu elementów na płytkach drukowanych z metalizowanymi otworami, znaczna część wydzielanego ciepła odprowadzana jest do płytki przez wyprowadzenia i końcówki montażowe. Oporność cieplną przewodzenia z elementu do płytki można w takim przypadku wyliczyć z równania:

Rt = ~~ [°C/W]    (6-23)

n FX

gdzie:

n — liczba końcówek montażowych (nóżek), l — długość końcówki od miejsca zamocowania w elemencie do punktu lutowniczego od strony elementu — w przypadku płytek dwustronnych i od slrony lutowania — w przypadku płytek jednostronnych [cm],

F — pole przekroju poprzecznego końcówki (najczęściej F = n d²/4, gdzie d jest średnicą końcówki [cm²]),

X — przewodność cieplna materiału końcówki [W/cm °C],

W celu zapewniania jak najmniejszej oporności cieplnej przewodzenia, z punktu widzenia odprowadzania ciepła od elementów, końcówki montażowe powinny być jak najkrótsze, nie mogą być one jednak krótsze od wielkości dopuszczalnej (ustalonej przez producenta elementów) ze względu na możliwość ich uszkodzenia przy lutowaniu. Wpływ długości wyprowadzeń od obudowy' elementu do punktu lutowniczego na opor-

198