mim
5.2. SCruktura ar ai udana (tucznych 11« tncmydł ugmt/* Pokji
O Janusz Jagrym Maliszewski (5 XI1926 - 2411935)
O Józef Kordian Zamorski (2411935 - 17IX 1939)
Z kolei stanowisko zastępcy KG PP zajmowali kolejno:
o Marian Borzęcki (17 VI1919 - 9 XI1921)
O Wiktor Hoszowski (10 XI 1921 - 31 III 1922)
O Henryk Wardęski (1IV1922- 31VII1929)
0 Juliusz Gcib (2 X 1929 - 12II1936)
W 1936 roku został zlikwidowany etat zastępcy komendanta głównego PP.
W grudniu 1919 roku ukazał)' się przepis)', które normowały kształt organizacyjny terenowych jednostek policyjnych - komend okręgowych i powiatowych PP. Ustalono w nich, że na czele Policji w okręgach stoją okręgowi komendanci powoływani na wniosek komendanta głównego PP przez ministra spraw wewnętrznych. Do ich zadań należał nadzór nad podwładnymi im funkcjonariuszami Policji oraz załatwianie spraw z zakresu organizacji, administracji, zaopatrzenia, uzupełnienia i wyszkolenia policjantów. W celu wypełnienia tych obowiązków okręgowym komendantom przydzielono organy wykonawcze w postaci okręgowych komend PP.
Zgodnie z ogólnymi zasadami podległości służbowej, zawartymi w ustawie o PP, komendanci okręgowi w zakresie służby bezpieczeństwa i czynności wykonawczych byli uzależnieni od wojewodów, natomiast w dziedzinie administracji, organizacji, zaopatrzenia, uzupełniania i wyszkolenia zostali podporządkowani komendantowi głównemu. Przepisy te również ustanawiały funkcję zastępcy okręgowego komendanta. Ponadto w skład okręgowych komend wchodzili: urzędnicy inspekcyjni, 2 działy wewnętrzne (administracyjny i gospodarczy), szkoła dla niższych funkcjonariuszy policyjnych oraz autonomiczny urząd policji śledczej.
Uwagę zwraca duże podobieństwo struktury wewnętrznej komend okręgowych do struktury KG PP. W porównaniu z centralą schemat komend okręgowych był jednak bardziej uproszczony i sprowadzał się do funkcjonowania 2 działów wewnętrznych. Komendy okręgowe odgrywały rolę czynnika koordynującego i kontrolującego pracę niższych organów policyjnych. Ten fakt jeszcze bardziej upodobniał jc do KG PP. Początkowo powołano 6 komend okręgowych, w tym jedną dość specyficzną - na terenie m.st. Warszawy. Później zorganizowano je na ziemiach byłego zaboru austriackiego
1 pruskiego oraz na Kresach Wschodnich. Łącznie do roku 1925 utworzono 16 komend okręgowych i Komendę Główną Policji Województwa Śląskiego. Należy nadmienić, że omówiona modelowa struktura wewnętrzna tych urzędów nie była w pełni obowiązująca w całym kraju. W niektórych okręgach ze względu na specyfikę regionu modyfikowano organizację wewnętrzną komend okręgowych. Okręgi zostaiy ustawione w odpowiednim porządku numerycznym, nadana im została odpowiednia kolejność.