:ar.
Ai
***.:<»
* ilU'łSl ^tałltodiMBaij, a : n r:c ipemiuiu one to !unitqępro iŁjśiśdctóiafl
pwactaK ^iuwa obiim się na pcdsaró akafepis u* icnu * 'Widać me poina pc pój ]qt
WXZS)Qc
Kowalik i Oborska-Pempkowiak w pracy [68] podkreślają szczególnie rolę makrofitów, tj. wyższej roślinności wodnej (trzcina pospolita, palka wodn. sit, tatarak, lilie i irysy wodne), których łodygi posiadają rozwinięte sieci przestrzeni gazowych. Umożliwiają one m.in. dyfuzyjny transport tlenu przez wynurzone z wody liście i łodygi do korzeni i kłączy, znajdujących się w glebie pod wodą, które z kolei uwalniają tlen do gleby, tworząc wokół nich mikrostrefy tlenowe. Tym samym wokół korzeni występują równoległe strefy: tlenowa, amoniakalna, siarkowodorowa i metanowa, co sprzyja zwiększeniu efektywności oczyszczania ścieków.
r':'v i;uc,:y używać wyłącznie świcżycn jdekó»fpś='.‘ •izczciiycńt nzcienaonych ida izrau liJMhs pąąęh iioiiiswanc sij karpie oraz wauw^fcid^T1
i |XV1 W&0, RfW ^
Omawiane oczyszczalnie cechuje prosta obsługa i odporność na zmienny dopływ ładunków zanieczyszczeń (bezwładność technologiczna). Ponadto mak-rofity powodują dzięki utylizacji osadów ściekowych — bezodpadowy proces oczyszczania.
Dla stosowania oczyszczalni hydrofitowych wymagana jest jednak znaczna powierzchnia. Wskaźnik powierzchni na równoważnego mieszkańca kształtuje się bowiem od 5 do 20 m2/MR dla oczyszczalni trzcinowych i od 75 do 105 m2/MR dla oczyszczalni wiklinowych (wierzbowych). Oczyszczalnie te mogą być powszechniej stosowane jako zagrodowe.
Prezentowane w pracy [68] efekty oczyszczania w 23 tego typu oczyszczalniach w Polsce wskazują na wystarczającą eliminację substancji organicznych (BZTS, ChZTcr i zawiesiny ogólnej) w oczyszczalniach funkcjonujących jako drugi stopień oczyszcznia. Eliminacja związków azotu i fosforu wystarcza natomiast, gdy oczyszczalnie te pracują jako trzeci stopień oczyszczania lub jako dwustopniowe biologiczne oczyszczalnie ścieków. Świadczy to o przydatności oczyszczalni hydrofitowych na terenach wiejskich.
13.6.5. Oczyszczanie ścieków w złożach biologicznych
13.6.5.1. Klasyczne złoża biologiczne. Złoża biologiczne powstały w wyniku obserwacji i poznawania mechanizmu oczyszczania ścieków na polach filtracyjnych. Stwierdzono, że polega on na pracy drobnoustrojów, których rozwój jest uzależniony od napowietrzania. Należało zatem wykonać złoża o większej
ż spotykane w gruntach piaszczystych oraz zapewnić możli-owietrzania.
fczne w swej pierwotnej postaci wykonywano jako zalewane. eszczone w szczelnej obudowie zalewano ściekami raz lub dwa astępnie po dwóch godzinach spuszczano ścieki biologicznie że pozostawiano nie wypełnione ściekami w cel napowietrzenia go zalania. Obecnie ten typ złóż nie znajduje zastosowania ze ałą sprawność i szybkie zasklepianie się osadem, nie stosuje się złoża odciekowe w postaci złóż zraszanych oraz
td i . 11 '.u. ■ / u i_lj_itiiK, .... -i