0078

w drugim roku pływania ćwiczenia odbywałem na kapitańskim wełbocie⁸, na regaty zaś zostałem wybrany jako dziobowy dwunasty wioślarz kutra admiralskiego.

Czując na sobie odpowiedzialność przed kursem za wynik regat, gdy tylko mieliśmy możność, odbywaliśmy wieczorem na naszym kutrze gdzieś na ustroniu żmudne ćwiczenia. Chodziło

0    to, żeby koledzy z innych okrętów nie dowiedzieli się, jakie osiągamy wyniki. Podczas ćwiczeń ulegaliśmy najzupełniejszej dyktaturze naszego sternika.

Na miejscu dziobowym miałem, co prawda, wiosło nieco lżejsze niż wiosła środkowe, niemniej razem z moją parą, kolegą Swijaginem, trochę ode mnie niższym, ale silniejszym, mieliśmy stanowiska prawie tak samo odpowiedzialne jak dwaj pierwsi wioślarze, do których dostosowują się wszyscy inni. Musieliśmy podczas wiosłowania zarzucać nasze wiosła najszybciej

1    najdalej, a gdy po skończonym wiosłowaniu dobijaliśmy, na komendę „bosak” musieliśmy, nie tracąc tempa, jednocześnie wyrwać wiosła z dulek, podnieść je do pionu, aż się zderzyły piórem z wiosłem kolegi, następnie ułożyć pośrodku kutra i natychmiast stanąć na dziobie z bosakiem. Manewr wydawał się szczególnie trudny do wykonania, gdy się przedtem wiosłowało ostatnim wysiłkiem i zdawało się, że nie ramię porusza ciężkie wiosło, lecz wiosło pociąga ramieniem.

Zbliżał się koniec pływania, a zarazem regat. Zdarzyło się, że eskadra zebrała się tego roku na malowniczej redzie Helsing-forsu. Jak zwykle w końcu lipca dnie były pogodne i spokojne, było piękne lato.

Kolejność kategorii szalup na regatach była zwykle ta sama. Najpierw szły kutry szesnastowiosłowe i czternastowiosło-we, potem kutry dwunasto- i dziesięciowiosłowe, przede wszystkim zaś puszczano ciężkie barkasy, mające po 18, a nawet 20 wioślarzy. Po kutrach szły szóstki i ostatnie były welboty, łodzie szybkie, ale wymagające bardzo dobrych wioślarzy.

Start urządzano zwykle w ten sposób, ażeby zakończenie regat odbywało się pod rufą okrętu admiralskiego, na którym zwykle zbierało się liczne grono zaproszonych, a między nimi

Q

welbot (ang. whale-boat) — szybka, wąska, wiosłowo-żaglowa łódź okrętowa o ostrych kształtach dzioba i rufy.

67