♦ Tkanki są zbudowane z komórek i substancji międzykomórkowej.
♦ U roślin każda komórka otacza się ścianą komórkową (zewnątrzkomórkowij matriks).
♦ Protoplasty, czyli pozbawione ściany komórki roślinne, są mechanicznie wrażliwe, ale mogą wywierać, wynikające z osmotycznego pęcznienia, ciśnienie na otaczające je ściany, utrzymując przez to tur-gor tkanki.
♦ Włókna celulozy' nadają ścianie komórki roślinnej wytrzymałość na rozciąganie; inne składniki ściany nadają jej wytrzymałość na siły' ściskające.
♦ Orientacja, w jakiej są odkładane włókna celulozowa, narzuca kierunek wzrostu rośliny.
♦ Tkanki łączne zwierzęce zapewniają mechaniczną podporę i zbudowane są z substancji międzykomórkowej oraz nielicznych rozproszonych komórek.
♦ Składniki organiczne substancji międzykomórkowej są wytwarzane przez znajdujące się tam komórki tkanki łącznej (zwane w wielu tkankach łącznych fibroblastanii).
♦ Wytrzymałość na rozciąganie substancji międzykomórkowej zwierząt jest zapewniona przez białko włókienkowe — kolagen.
♦ Siły mechaniczne są przenoszone z cytoszkieletu komórek tkanki łącznej na włókna kolagenowe poprzez białka transbłonowe, integryny i zew-nątrzkomórkowe białko adaptorowe — fibro-nektynę.
♦ Glikozoaniinoglikany (GAG) tworzące w połączeniu z białkami proteoglikany', działają jako wypełniacze wolnych przestrzeni i zapewniają odporność na ściskanie.
♦ GAG są ujemnie naładowanymi polisacharydami, a przyciągany przez nie obłok małych, dodatnio naładowanych jonów powoduje wciąganie wody w drodze osmozy', zwiększając ciśnienie osmotyczne.
♦ Komórki połączone razem tworzą warstwy'wyściełające zewnętrzne i wewnętrzne powierzchnie ciała zwierząt.
♦ W nabłonku, w odróżnieniu od tkanki łącznej, siły mechaniczne są przenoszone bezpośrednio z komórki na komórkę za pomocą połączeń międzykomórkowych.
♦ Białka z rodziny kadheiyn przenikają błony' komórek nabłonkowych i łączą się z podobnymi kadhery-nami sąsiednich komórek nabłonkowych.
♦ W połączeniach zwierających kadheryny łączą się wewnątrz komórek z filamcntami aktynowymi, a w desmosomach z filamentami cytokeratynowy-
• Połączone wiązki filamentów aktynowych sąsiednich komórek mogą się kurczyć i wywoływać przemieszczanie nabłonka.
• Półdesmosomy przyczepiają podstawną powierzchnię komórek do błony podstawnej.
• Połączenia zamykające sklejają komórkę z komórką tworząc barierę uniemożliwiającą dyliizję przez nabłonek.
• Połączenia komunikacyjne tworzą kanały pozwalające na przechodzenie małych cząsteczek i jonów między' komórkami; plazmodesmy u roślin mają taką samą funkcję, ale inną budowę.
• Większość tkanek kręgowców jest skomplikowaną kompozycją różnych typów komórek, które są poddawane ciągłej odnowie.
• Nowe, ostatecznie zróżnicowane komórki powstają z komórek macierzystych.
• Organizacja tkanek jest zapewniona przez komunikację komórkową, wybiórcze przyleganie komórkowe i pamięć komórkową.
• Komórki nowotworowe samolubnie namszają ograniczenia, które zapewniają prawidłową organizację tkanek; prolifcrują, kiedy nie powinny, i naciekają okolice, których nie powinny'.
• Nowotwory' powstają w wyniku akumulacji wielu mutacji somatycznych w pojedynczej linii komórkowej.
• W rozwoju embrionalnymi wszystkie komórki dziedziczą ten sam genom z zapłodnionego jaja, a stają się różne przez kontrolowane zmiany ekspresji genów.
• Genom, identyczny w każdej komórce, określa zasady' zachowania się komórek, które tworzą układ wielokomórkowego organizmu.
• Komórki są źródłem cząsteczek sygnałowych, które dostarczają sąsiednim komórkom informacji o ich położeniu kierując specjalizacją komórkową.
• Komórka posiada pamięć; przejściowe sygnały pozostawiają długotrwałe efekty' w ekspresji genów i zachowaniu komórkowym.
• Układ specjalizacji komórek jest udoskonalany stopniowo za pomocą kolejno działających sygnałów.
• Kilka tych samych podstawowych mechanizmów sygnałowych jest stosowanych powtarzalnie w różnym kontekście.
• Komórki mogą różnie interpretować te same sygnały w zależności od ich genomu i historii rozwojowej.
• Komórki kręgowców i bezkręgowców stosują zasadniczo podobne zespoły genów do przesyłania, wykrywania, interpretowania i zapisywania sygnałów kierujących rozwojem.