Układy mikroprocesorowe
Układy mikroprocesorowe
CztorokaaaloHM
zdalna
•tarowania
przez talafan kamórkawy
Na łamach naszego czasopisma były już prezentowane różne układy sterowania urządzeniami przez tełefon stacjonarny, głównie wykorzystując sygnał DTMF. Teraz do pracy został wykorzystany tełefon komórkowy Siemens
Obecnie istnieje duża różnorodność urządzeń elektronicznych, które są używane jako sterowniki innych urządzeń. Na dużą odległość najtańszym rozwiązaniem jest sterowanie przez telefon, jeżeli istnieje możliwość podłączenia stacji telefonicznej. Z braku takowej pozostaje połączenie przez telefon komórkowy. Najtańszą i najprostszą usługą jest chyba SMS i na tego "konia" postawiliśmy. Rośnie ilość użytkowników komórek. Rośnie także ilość możliwości i wtedy powstaje ciekawość jak to funkcjonuje. To wszystko skłoniło nas do skonstruowania sterownika SMS'owego.
Głównym i najistotniejszym elementem konstrukcji sterownika jest stary poczciwy "ATMEL" U1-AT89S52. Wykonuje on całą pracę. Cały sterownik zasilany jest napięciem stałym 12V. Procesor zaś wymaga zasilania +5V, więc zastosowany został stablilizator U3 typu 7805. Pozostałe elementy zasilane są także z 5V, oprócz elementów wykonawczych, którymi są przekaźniki załączane przez tranzystory. Do cewki każdego przekaźnika dołączona jest dioda w kierunku przeciwnym do polaryzacji zasilania cewki, w celu zabezpieczenia przed samoindukcją, przyspieszenia działania przekaźnika oraz ograniczenia wpływu zakłóceń na pracę całego układu. Przekaźniki są przełączne tzn. posiadają 3 wyprowadzenia, styk zwiemy i roz-wierny. Opcjonalnie drugi stabilizator regulowany U4-LM317, zasilany także z 12V służy jako źródło ładowania akumulatorów komórki. Potencjometrem PR1 reguluje się napięcie ładowania. Wartość napięcia jest w zakresie od ok. 1,25V do ok. 6,8V. Elementami służącymi do ustawiania i modyfikacji parametrów pracy sterownika są przyciski S1 ..S4 oraz 4-sekcyjny przełącznik SW1. Układ wyposażono w sygnalizację optyczną. Do tego celu wykorzystano diody świecące LED. Opis znaczenia sygnalizacji będzie w dalszej części artykułu. Telefon komórkowy połączony jest ze sterownikiem telefonicznym za pomocą kabla 4-żyłowego zakończonego wtykiem typu RJ i gniazdem tego typu Z5, umieszczonym na płytce. Dodatkowymi elementami są: pamięć nieulotna U2-24C16, w której przechowywane są kody aktywacji i ustawień przekaźników oraz rezystor R12 i dioda DZ1, służące do ograniczenia poziomu transmisji w kierunku procesor-ko-mórka. W różnych typach aparatów komórkowych poziomy te wahają się od ok.3V do 5V.
Działanie sterownika jest proste. Aparat komórkowy posiada interfejs zgodny ze standardem RS232. Procesor w sterowniku posiada wbudowany taki sam interfejs. Poprzez połączenie ich otrzymujemy małą sieć lokalną. Urządzenia komunikują się ze sobą przy pomocy komend modemowych "AT...11. Cały proces opiera się na wysyłaniu zapytań i odbieraniu odpowiedzi oraz na interpretacji odebranych danych i wykonaniu włączenia lub wyłączenia odpowiedniego przekaźnika. W urządzeniu eksperymentalnym udział bierze aparat komórkowy firmy SIEMENS, model C35, ale powinien pracować każdy, który posiada standard komunikacji zgodny ze specyfikacją ETSI GSM 07.05 lub GSM 07.07. Teraz zostanie podane, jakie komendy są wysyłane i czego można spodziewać się w odpowiedziach:
15