Rozdział 7. ♦ Przykładowe konwertery protokołów 157
Konwerter dla wielu segmentów sieci Modbus spełnia stawiane przed nim wymagania. Wykorzystanie jednego pasma częstotliwości przez wiele segmentów powoduje jednak wprowadzenie rywalizacji w dostępie do łącza, co jest zjawiskiem niekorzystnym, uniemożliwia ono bowiem obliczenie maksymalnego czasu odpowiedzi stacji. Tak więc nie jest możliwe precyzyjne określenie parametrów czasowych sieci, podczas gdy parametry takie są bardzo istotnymi cechami sieci przemysłowych.
Rozwiązaniem tego problemu jest wprowadzenie w łączu bezprzewodowym protokołu dostępu do łącza z rodziny protokołów sterowanych. Dobrym przykładem jest przekazywanie żetonu, stosowane w wielu sieciach przemysłowych jako podstawowy protokół dostępu do łącza.
Ponieważ konwerter protokołów dokonuje buforowania przesyłanych danych, transmisja w sieci zawierającej konwertery składa się z trzech procesów (rysunki 7.11 i 7.12):
♦ transmisja poprzez łącze RS-232C z komputera do nadajnika (początek w chwili Tkn, koniec w chwili Tk„),
♦ transmisja łączem bezprzewodowym z nadajnika do odbiornika (początek w chwili Tno, koniec w chwili Tno),
♦ transmisja poprzez łącze RS-232C z odbiornika do komputera (początek w chwili Tok-, koniec w chwili Tok).
transmisja praeurodoro lacjem RS-232C s komputera do nadajnika
Rys. 7.11.
Przebieg transmisji
z użyciem
konwerterów
przy dużej objętości
przesyłanej
informacji
Ze względu na buforowanie informacji w pamięci danych konwertera te trzy procesy przebiegają w dużym stopniu równolegle. Różnice w czasie ich rozpoczęcia i zakończenia wynikają właśnie z konieczności dokonania konwersji protokołów, a w szczególności przygotowywania ramek do wysłania i odzyskiwania informacji z ramek odebranych. Dodatkowe opóźnienia mogą wynikać z konieczności stosowania się konwertera do zasad protokołu transmisyjnego łącza bezprzewodowego, np. z konieczności uzyskania potwierdzenia poprawnego odbioru każdej ramki.