ROZDZIAŁ 5
Renata Kufel, Piotr Kufel, Jacek Kielin
Chcielibyśmy zaprezentować zajęcia, które będziemy nazywać „porannym kręgiem”. Z technicznego punktu widzenia można je określić jako stymulację polisensoryczną, czyli wielozmysłową, obejmującą swym zasięgiem dotyk, wzrok, słuch, węch i smak. Ważne jest jednak to, żeby właściwie dostrzec sens proponowanych tutaj zajęć i zrozumieć istotną ich treść.
Gdybyśmy spojrzeli na „poranny krąg” tylko jako na czas rozbudzania możliwości percepcyjnych dzieci po nocnym śnie, a przed właściwymi zajęciami, jakie je czekają w ciągu dnia, bardzo byśmy zubożyli ich treść. Celem tych zajęć nie jest bowiem dostarczanie określonej liczby bodźców o pewnej jakości. Stosowanie różnorodnych bodźców jest tylko środkiem do celu, jakim jest spotkanie terapeuty i dziecka oraz dzieci ze sobą nawzajem. Spotkanie, którego istotą jest budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa.
W' czasie „porannego kręgu” chciejmy spotkać się z dziećmi jak najpełniej, przynosząc im poczucie bezpieczeństwa, ofiarując przyjemność i zadowolenie. Aby było to możliwe, konieczne jest stworzenie odpowiedniego klimatu spotkania. Temu właśnie służy utworzenie kręgu, ciepły nastrój panujący w pomieszczeniu, zapalona świeca, znąjomy
175