499. Kijanki. 1. Druje, pow. Koprivnica, Jugosławja iMiiz. etn. w Zagrzebiu)- 2. Dalmacja (Museum fiir Volkskunde w Wiedniu). - 3. Zielonka pod Warszawą, Mazowsze. — 4. Kaliszany, pow. Puławy, Małopolska — 5. Barsuki, pow. Medyń, gub. Kaługa, Wielkorus (Muz. etn. w Warszawie). - 6. Bosn. Petrovao, Bośnia (Muz. etn. w Sarajewie). — 7. Valjevo, Serbja północna (Muz. etn. w Belgradzie). -- 8. Ćer-nyśy pod ni. Krasnyj, gub. Smoleńsk, Białoruś \Z. S. S. R.). - 9. Sporów, pow. Kosów poleski, Polesie (Polska). — 10. Nobel, pow. Pińsk, j. w. U. Lopel, gub. Witebsk, Białoruś, Z. S. S. R. (Muz. etn. w Warszawie) - 12. Żłóbek v. Żołobok, pow. Włodawa, Podlasie. — 13. Wałuny, NW od os. Widzę, Białoruś (Polska). — 14. Stara zużyta kijanka. Powiat Krestcy, gub. Nowgorod, Wielkoruś (Muz. etn. w Warszawie 1, 3-7, 9- 14. rys. autor; 2. wg rys. prof. dr. M. Gavazziego; 8. wg rys. Cz. Pietkiewicza. (Uwaga. Kijankę 8. tylko przygodnie używają do prania grubszego płótna, czy worków; pospoliciej służy do młócenia lnu. — O użytkowaniu kijanki 7. brak mi dokładnych informacyj).