Photo0067

212 6. Sprężarki urządzeń chłodniczych

części i zespołów sprężarki. Podstawę weryfikacji stanowią luzy lub zużycie graniczne podawane w instrukcjach techniczno-ruchowych sprężarek. W przypadku braku szczegółowych danych można posłużyć się wielkościami zamieszczonymi w tabeli 6.4 [18]. Zakres remontu kapitalnego obejmuje czynności remontu średniego, a ponadto:

1.    Wymianę zaworów roboczych.

2.    Szlifowanie lub wymianę tulei cylindrowej.

3.    Wymianę tłoków wraz z pierścieniami.

4.    Szlifowanie czopów wału korbowego.

5.    Wymianę panwi łożyskowych.

6.    Wymianę pompy olejowej.

7.    Wymianę dławnicy.

Technologia przeglądów i remontów

Zakres i kolejność czynności podczas przeglądów i remontów sprężarki są zależne od jej konstrukcji. Czynności remontowe sprężarki są podobne do czynności i operacji remontowych silników tłokowych (demontaż i regeneracja łożysk, zakładanie i zdejmowanie pierścieni tłokowych, pomiary weryfikacyjne itp.).

Z tego względu, pomijając szczegółowy opis czynności i operacji remontowych, podaje się jedynie uwagi ogólne, odnoszące się do przeglądów i remontów sprężarek chłodniczych, a uzasadnione ich odrębnością w porównaniu z innymi silnikami lub maszynami tłokowymi.

Otwarcie sprężarki

Każde otwarcie sprężarki musi być poprzedzone usunięciem z niej czynnika chłodniczego. Uruchomienie sprężarki przy zamkniętym zaworze ssawnym lub zamknięcie tegoż zaworu przed jej zatrzymaniem powoduje wyssanie czynnika chłodniczego ze skrzyni korbowej. Aby presostat niskiego ciśnienia nie wyłączył przedwcześnie sprężarki, należy ustawić go na zakres podciśnienia. Jeśli ciśnienie na manometrze strony ssawnej przestanie się obniżać, sprężarkę zatrzymuje się, zamykając jednocześnie odcinający zawór tłoczny. W sprężarkach na freon 12 i freon 22 czynność tę należy powtórzyć 2-i-3-krotnie w odstępach kilkuminutowych w celu odessania czynnika chłodniczego odparowującego z oleju. Również sprężarkę amoniakalną można uruchomić ponownie po upływie 2 -j- 5 min. Podczas opróżniania sprężarki ciśnienie tłoczenia należy obniżyć do możliwego minimum, co zmniejsza ilość czynnika chłodniczego pozostającego w przewodzie tłocznym pomiędzy odcinającym zaworem tłocznym a odolejaczem.