Użyteczna różnica temperatury, po uwzględnieniu strat temperaturowych, wyniesie:
ZAt = AT- ZAt' - ZAłm^ - ZAC (7.24)
74. PODZIAŁ UŻYTECZNEJ RÓŻNICY TEMPERATURY lAt POMIĘDZY POSZCZEGÓLNE DZIAŁY WYPARKI WIELODZIAŁOWEJ
•a) Przy założeniu równych powierzchni wymiany ciepła we wszystkich działach:
LA / —
(7.25)
Ki
b) Przy założeniu, źe sumaryczna powierzchnia wymiany ciepła jest minimalna:
LAt
A U
./—JE
gdzie: q, — natężenie strumienia przenoszonego w danym dziale ciepła w W, obliczane z zależności: '
q, = W, 0 m — — — »%-,) Cw (fe-i — U). (7.27)
gdzie: Kt — współczynnik przenikania ciepła w i-tym dziale w W/(m2 ■ K).
Zależności pomiędzy współczynnikami K dla poszczególnych działów wyparki przy zatężeniu niektórych soli:
dla wyparki trójdziałowej, przy zatężaniu roztworów soli nieorganicznych:
Ki :K2 :K3= 1 :0,58 : 0,34; przy zatężaniu roztworów wodorotlenków:
Kt : K2 : K* = 1 :0,85 : 0,37; przy zatężaniu roztworów cukru:
Kx : K2 : K3 = 1 : 0,7 :0,33,
dla wyparki czterodziałowej, przy zatężaniu roztworów cukru:
Kx : K2 : K2 : K* = 1 :0,85 : 0,7 : 0,45. cL — ciepło właściwe roztworu można w przybliżeniu obliczyć wg wzoru:
cc = Ci xx +c2 xz + c3 x3 -f . -.,
J
kg K '
(7.28)
234