pocenia się ilość wody z przestrzeni pozakomorkowej zmniejsza się, i pociąga to za sobą uwolnienie jonów potasu z komórek mięśniowych, które wyrównują zbiornik przestrzeni p oz akom orkowych. Z potem tracone są oprócz wody, jony sodowe, chlorkowe, potasowe, magnezowe, żelaza (elektrolity), moczmk. Obfite wydzielanie potu, jest tym większe, im wyższa jest temp. otoczema i wytwarzania ciepła w organizmie (intensywności pracy), może prowadzić do odwodzenia organizmu.
Jednym z ważmejszych sposobów eliminacji ciepła jest parowanie wody zawartej w pocie.
W początkowym okresie pracy wzrasta objętość krwi, która jest bogata w erytrocyty W tym też czasie w wyniku określonej reakcji chemicznej powstaje w mięśniach kwas mlekowy i inne metabolity, czego następstwem jest filtracja wody do obszarów pozanaczyniowych - co prowadzi do chwilowego zagęszczenia krwi, wyrażającego się wzrostem białek i hematokrytu
W czasie wysiłku następuje:
zwiększeme ciśnienia osmotycznego krwi i jednocześnie zwiększenie hematokrytu
- podrażnienie ośrodka pragmenia
- pobudzenie neuronów mających zdolność do produkcji wazopresyny która zwiększa diurezę czyli resorpcję zwrotną wody w kanalikach nerwowych
- kora nadnerczy wydziela aldosteron, który reguluje gospodarkę sodowo - potasową Jego stężenie wzrasta pod wpływem angiotensyny, której wzrost renina
- funkcję buforującą pełmą skóra, płuca oraz nerki
- w wyniku działania buforu wodorowęglanowego (HC03) powstaje C02 memetaboliczny
Znaczny wzrost temp. wewnętrznej (hiperternna) zmniejsza wyraźnie zdolność do pracy Wpływa on niekorzystnie na procesy metaboliczne zachodzące w mięśniach i utrudnia czynności układu sercowo - naczyniowego, powoduje nadmierne rozszerzenie skórnego łożyska naczyniowego i zmniejszenie dopływu krwi do serca. Utrata wody i elektrolitów, spowodowana obfitym wydzieleniem potu, pogłębia skutki hipertermn, co powoduje upośledzenie termoregulacji i w rezultacie dalszy wzrost temp Odwodnienie i utrata elektrolitów mogą też powodować bolesne mimowolne skurcze serca
Temperatura ciała a zdolność do wysiłków.
Zdolność krótkotrwałych intensywnych wysiłków w niskiej temp. zmniejsza się
proporcjonalnie do stopnia obniżenia temp. ciała
Przyczyny:
zmniejszenie szybkości skurczów zmniejszenie maksymalnej siły mięśniowej
zmniejszenie maksymalnej częstości skurczów serca (HPv. maz) - powoduje to zmniejszenie VC>2 max sięgające 10 %, jeżeli temperatura wewnętrzna obniży się do 1°C
Ponadto przy wysiłkach w niskiej temperaturze - większe stężenie mleczanu w mięśniach z jednoczesnym zmniejszaniem jego stężenia we krwi, wskazuje na zahamowanie dyfuzji kwasu mlekowego do krwi. Może to być przyczyną szybszego rozwoju zmęczenia mięśnia. Niewielkie podwyższenie temperatury ciała sprzyja zdolności do krótkotrwałych wysiłków dynamicznych, dzięki zwiększeniu szybkości skurczów mięśni.
Nadmierny wzrost temperatury wewnętrznej podczas długotrwałych wysiłków niekorzystnie wpływa na zdolność do pracy (wpływ temperatury na ośrodkowy układ nerwowy).