skanuj0014 (34)

analogicznie:

(redox)

I 1 | 1

(rozpuszczanie)

Sn^S + S₂²' — Sn^lvS, + S²'

SnS + S²' SnS, + 2e S₂² +2e H 2 S²‘

Sn'^vS, + S²~ ^ Sn'^vS,²-

Jeśli wyjściowy roztwór zawiera kationy obu podgrup, to po działaniu nadmiarem (NH₄)₂S₂, podgrupa A znajdzie się w osadzie w postaci siarczków, natomiast podgrupa B w roztworze jako siarkosole: As(V), Sb(V) i Sn(IV).

Aby w roztworze mogły powstać siarkosole (siarkoaniony), musi być on lekko zasadowy. Zakwaszenie takiego roztworu, powoduje szybki rozkład tworzących się przejściowo siarkokwasów.

Ostatecznymi produktami są: siarczek kwasowy i siarkowodór, np:

1" przykład

3H⁺ + AsSj³" 2 U}AsS₃ (rozc.HCl)    (b.nielrwaly)

2HiAsS₃ 2 As,Sr + 3 IBS t

żółty

2“ przykład

2 H* + SnSj²" 2 H₂SnS₃

(rozc.HCl)    (b. nietrwały)

HjSnSj SnS, + H₂S t

żółty

zakwaszenie roztworu siarkosoli

rozpad siarko-kwasu

zakwaszenie roztworu siarkosoli

rozpad siarko-kwasu

Jeżeli obok siarkosoli znajduje się także „tlenosól” (jak na przykład, po rozpuszczeniu siarczku kwasowego w silnej zasadzie), wówczas skutki zakwaszenia możemy zapisać jako:

AsSj¹ v AsOj³" + 6H⁴ Jż AsjSj + 3 H₂0 2 SnS₃² + SnOj²' + 611'    3 SnSj + 3 II₂0

Poświęćmy jeszcze nieco uwagi kwasowi siarkowodorowemu w środowisku kwaśnym jako reduktorowi. Mówiliśmy już o strącaniach: Cu?S z roztworów soli Cu³' i As-»Si z roztworów AsO.|³".

W trakcie rozpuszczania osadu SbrSr w gorącym, stężonym roztworze HC1, możemy zauważyć dwa procesy:

1° 8fei&+10H*+I2Cl-    2 [SbCl₆]' + 5 H₂St rozpuszczenie SbrSt z

wydzieleniem I l₂St

oraz

2° [SbClć]" + H₂S —+ [SbClf,]^1- + S° + 2 H^T    redukcja kompleksu

Sb(V)clo SKII1)

[SbCI₆]'+2e H [SbCI*f I I H₂S 2 S° + 2H' + 2e I 1

Po podwojeniu współczynników stechiometrycznych etapu redox (a dlaczego?), uzyskujemy równanie sumaryczne:

T

SbjSs + óH' + 12CI' -> 2 [SbCIfi]³' + 3 H₂St + 2 §°

Wypada tu zaznaczyć, że w odróżnieniu od jonów zawierających As(V) i Sb(V), jony zawierające Sn(IV) nie mają zdolności utleniania H₂S. Możemy to zapisać:

Sn(IV) + H₂S + H’ Jż X

Nieco podobna sytuacja może mieć miejsce w trakcie analizy systematycznej kationów. Jeżeli roztwór badany zawiera kationy Fe³*, to w warunkach strącania 2 grupy zachodzi reakcja:

27