str003

¹ (• Wyznaczenie różnicy wysokości punktów geodezyjnych nu podstawie obserwacji synchronicznych i dwustronnych ............................................................................................... 68

2.6.1.    Wyznaczenie różnicy wysokości punktów geodezyjnych na podstawie synchronicznych

i dwustronnych obserwacji kątowych oraz odległości skośnych S zmierzonych dalmierzem ............................................................................................................ 69

2.6.2.    Wyznaczenie różnicy wysokości punktów geodezyjnych na podstawie synchronicznych

i dwustronnych obserwacji kątowych i długości łuków' D_p> D_k ................................. 71

2.7. Niektóre geodezyjne sposoby wyznaczania współczynnika refrakcji ................................... 75

2.7.1.    Wyznaczenie współczynnika refrakcji k na podstawie przewyższenia Ah, odległości skośnej S oraz kąta a* ........................................................................................... 75

2.7.2.    Obliczenie współczynnika refrakcji na podstawie a°\ wysokości: H_p, H_k punktów geode

zyjnych oraz i_r, w, instrumentu i celu, przy znanych współrzędnych końcowych punktów przęsła w odwzorowaniu Gaussa-K.riigera ........................................................... 77

2.7.3.    Wyznaczenie współczynnika refrakcji na podstawie obserwacji synchronicznych i dwustronnych ....... 78

2.7.4.    Wyznanie współczynnika refrakcji ze wzoru na przewyższenie ................................. 81

R o z d z i a ł 3

WYRÓWNANIE SIECI NIWELACJI    TRYGONOMETRYCZNEJ ...................................... 83

.1 I Wyrównanie różnic wysokości punktów geodezyjnych metodą pośredniczącą; obserwacje jednostronne, niejednoczesne S, * ...................................................................................... 84

\Opracowanie sieci niwelacji trygonometrycznej z wyznaczeniem współczynnika refrakcji

przez wyrównanie kątów pionowych. Obserwacja niejednoczesna; dane: S, a^ob .................... 90

l i Wyrównanie sieci niwelacji trygonometrycznej w przypadku obserwacji synchronicznych i dwustronnych; dane: S. or* ......................... 99

1.4 Wuownnnie obserwacji synchronicznych i dwustronnych metodą pośredniczącą; dane:

S. »*‘     107

i ' V\ yiówiMiiir hizmi wysokości punktów geodezyjnych metodą pośredniczącą; dane: obserwacje

uir|. iIiimi /esne oraz współrzędne punktów sieci ........................................................ 113

Ui Wnowimmr kątów pionowych zaobserwowanych niesynchronicznie z wyznaczeniem wspói-i n milka oTiakcji k, Dane: a* i współrzędne Gaussa-Kriigera punktów sieci ...................... 120

128

Mililio|iialla

Żonie mojej, Teresie, pracę tę poiwięcam

PRZEDMOWA

Skrypt jest przeznaczony dla studentów wydziałów geodezyjnych oraz inżynierów i techników zatrudnionych w produkcji. Zakres jego tematyki obejmuje teorię oraz zastosowanie niwelacji trygonometrycznej do prac geodezyjnych na niezbyt dużych • ibszarach, przy celowych nie przekraczających w zasadzie 10 km. Z tych względów nie umówiono w nim problematyki związanej z odchyleniami pionów.

Treść skryptu odpowiada programowi wykładów z niwelacji trygonometrycznej, prowadzonych przeze mnie w ramach przedmiotu „geodezja” dla studentów II roku Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Może on być również wykorzystany przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych i ćwiczeń polowych z tego przedmiotu. Należy jednak stwierdzić, że nieco rozszerzono tematykę dotyczącą, .posobów obliczania przewyższeń i różnic poziomów punktów geodezyjnych, a także wyrównania sieci niwelacji trygonometrycznej. Korzystający ze skryptu może dokonać wyboru w zależności od warunków i możliwości.

Technologie podane w części praktycznej pracy można uważać za sprawdzone, gdyż stosował je autor w terenie, wykonując niwelację trygonometryczną sieci polskiej Iriangulacji państwowej.

Część teoretyczna skryptu zawiera pełne wyprowadzenia odnośnych formuł / komentarzem przekształceń pośrednich. Jest ona bogato ilustrowana przykładami liczbowymi, łączącymi teorię z praktyką. Warto jednak zauważyć, że niektóre wzory uzyskano wprowadzając pewne, upraszczające założenia. Stosując te związki należy sprawdzić czy przyjęte założenia są w danych okolicznościach spełnione.

Na zakończenie chciałbym wyrazić swą głęboką wdzięczność prof. dr. hab. Stefanowi Przewłockiemu i prof. dr hab. Edwardowi Kujawskiemu za wnikliwe uwagi dotyczące treści skryput.

Dziękuję również tym wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do jego powstania.

Autor