img057 (51)

SYNDROM WOBBLERA NIESTABILNOŚĆ SZYJNA

Przyczyną może być: nieprawidłowy rozwój kręgów szyjnych, nieprawidłowe stawy kręgowe, nadwichnięcia, osteochondroza, uszkodzenia chrząstek w stawach, przerost więzadła żółtego oraz nadmierny rozrost płytek końcowych kręgów. Objawy mogą pojawić się w następstwie urazu w obrębie odcinka szyjnego kręgosłupa.

Psy predysponowane - psy ras dużych i olbrzymich np.: doberman, dog niemiecki, bernardyn, rottweiler, owczarek niemiecki, bokser, seter irlandzki, rodezjan. Najczęściej w wieku tuż po urodzeniu do 9 lat (dobermany w wieku 3-9 lat).

Lokalizacja zmian: C5/6/7- psy młode, C2/3- psy dorosłe.

Objawy kliniczne: bolesność szyi zwłaszcza przy opuszczaniu głowy, brak koordynacji (porażenie lub niedowład) kończyn przednich, porażenie lub niedowład wszystkich kończyn, porażenie spastyczne kończyn miednicznych.

Diagnostykę rentgenologiczną przeprowadza się wykonując radiografię dynamiczną według zasad opisanych przy omawianiu niestabilności szczytowo obrotowej. Widoczne może być klinowate zwężenie szpar międzykręgowych jako rezultat niestabilności kręgów szyjnych oraz załamanie dna kanału kręgowego spowodowane przez niestabilne kręgi. Z syndromem tym związane są inne jednostki chorobowe powodujące w/w objawy. Czasami już na zdjęciu z wyprostowaną szyją można stwierdzić zwapniałe jądra miażdżyste, lub krążki międzykręgowe, spondylosis deformans, zwapnienie więzadła grzbietowego kręgosłupa, osteofity (powstające w trakcie proc zapalnego) skierowane w stronę kanału kręgowego. Wymienione procesy chorobowe współtworzą obraz stanu chorobowego - syndromu Wobblera. Po stwierdzeniu opisanych zmian odstępuje się od wykonania zdjęcia w projekcji bocznej z podgiętą szyją. CAUDA EQUINA SYNDROM - SYNDROM KOŃSKIEGO OGONA (NIESTABILNOŚĆ LĘDŹWIOWA)

Występuje głównie u psów ras średnich i dużych, np. u owczarków niemieckich, bokserów, seterów, rottweilerów, choć niestabilność lędźwiowo - krzyżową stwierdza się również u psów ras małych, rzadko u kotów.

Związana jest ze wszystkimi zmianami powodującymi zwężenie kanału kręgowego L7/S1:

►    wady wrodzone: zaburzenia rozwojowe kręgu L7, kości krzyżowej i połączeń stawowych tej

okolicy (sakralizacja, lumbalizacja)

► zaburzenia rozwoi owe: niestabilność międzykręgowa, osteochondroza oddzielająca

(występuje u dużych ras psów - owczarek niem.)

►    wady nabyte: dyskopatie i przepukliny jądra miażdżystego najczęśej typ 2, discospondylitis,

spondylosis deformans, zgrubienie i zwapnienie struktur łącznotkankowych (więzadło

5