img529

Tablica 7. Wartości graniczne wielkości stref ochronnych od źródeł pól elektromagnetycznych, wyrażone wielkością ich częstotliwości

Postać promieniowania		Strefa ochronna
		pierwszego stopnia	drugiego stopnia
Pole elektromagnetyczne o częstotliwości (składowa elektryczna)	50 Hz	powyżej 10kV/m	powyżej 1 kV/m do 10 kV/m
	od 0,1 do 10 MHz	powyżej 20 kV/m	powyżej 5 kV/m do 20 kV/m
	powyżej 10 MHz do 300 MHz	powyżej 7 kV/m	powyżej 2 kV/m do 7 kV/m
Pole elektromagnetyczne powyżej 300 MHz do 300 000 MHz: -    stacjonarne -    niestacjonarne		powyżej 0,1 W/m^2powyżej 1 W/m^2	powyżej 0,025 W/m^2 do 0,1 W/m^2powyżej 0,25 W/m^2

Uwaga: Strefy ochronne wyznacza się na etapie ustalania lokalizacji na podstawie obliczeń projektowych i badań modelowych.

Źródło: Dz.U. z 1980 r. nr 25, poz. 101.

gotowych wytycznych projektowania i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych w zakresie ochrony ludzi i środowiska przed oddziaływaniem pola elektromagnetycznego (MP nr 3, poz. 24).

Ze względu na wyodrębnioną w tym zarządzeniu problematykę, zostało ono omówione w rozdz. 4.2.

4.2. Odległości od linii wysokiego napięcia

Zarządzenie ministra górnictwa i energetyki z dnia 28 stycznia 1985 r. w sprawie szczegółowych wytycznych projektowania i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych w zakresie ochrony ludzi i środowiska przed oddziaływaniem pola elektromagnetycznego (MP nr 3, poz. 24) wprowadza szczegółowe wytyczne, jako załącznik do zarządzenia.

Wytyczne określają zasady projektowania i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych, wytwarzających pola elektromagnetyczne o częstotliwości 50 Hz przy natężeniu pola elektrycznego wyższym od 1 kV/m, do jakich zalicza się napowietrzne linie elektroenergetyczne o napięciu znamionowym 110 kV i wyższym oraz 220 kV i wyższym.

Zarządzenie wyróżnia d w a rodzaje stref ochronnych:

1) pierwszego stopnia - wyznaczające obszar otaczający źródło pola elektromagnetycznego, w którym natężenie pola elektrycznego przekracza wartość 10 kV/m przy najwyższym napięciu roboczym urządzenia,

2)    drugiego stopnia - wyznaczające obszar otaczający źródło pola elektromagnetycznego, w którym natężenie pola elektrycznego wynosi od 1 kV/m do 10 kV/m przy najwyższym napięciu roboczym urządzenia.

Trasy elektroenergetycznych linii napowietrznych o napięciu znamionowym 110 kV lub wyższym należy tak projektować, aby zostały zachowane odległości pionowe i poziome od elementów budynków, określone w zarządzeniu. Odległości poziome zostały przedstawione w tablicy 8.

Zarządzenie wymaga, aby stacje elektroenergetyczne o górnym napięciu znamionowym 220 kV i wyższym były projektowane w ten spo-

Tablica 8. Odległości między przewodami napowietrznych linii elektroenergetycznych wysokich napięć od najbliższych części budynków, zapewniające nieprzekro-czenie wielkości pola elektromagnetycznego w strefach ochronnych

Napięcie znamionowe linii, kV	Odległości od linii do najbliższych części'^1 budynków (m) zapewniające nieprzekroczenie wielkości pola elektromagnetycznego
	10 kV/m	1 kV/m
110	4,0	14,5
220	5,5	26,0
400	8,5	33,0
750	15,0	65,0

’> Chodzi o takie elementy skrajne budynków, jak dachy, tarasy, balkony lub inne elementy poziome.

Źródło: MP z 1985 r. nr 3, poz. 24.

50

51