IMGV33 24

AN6KS nr 3 iedz i o pro

ie Komaria Jaworskieyo

w »v

R.    2?

1925, nr 20®. **- 2 B. Brvit«r. -1925, nr 2 1 -

lWf Rettin|:er.    Ao«x>o

4.    S. Baczyński.

5.    K. Czachowski. OB c. III. 1936.

6.    S. Id—. ^Vo/c2Z/r »

7.    Ixion. M^y<z/MKl a

2.

3.

8 ofl> fO Forst Battagliai 1927. nr -* -9. M. Głowi ński.

/?«

o/»

___I*rz*»nl i%H ^Vap^lcz0an3f" 1925. I. X-3 .

nau. Waraxawa 1927. a. 139-137.

/z r«ra fez ry    7 99^— 7 933 . ■ -•

. „IKO“ 1 925. nr 75.

*Aim, _

X 8

i<3omoś ci L.it«*r.

^!* -7Vocwa efez comfc cfY>,

. _wTw ■ nzr. W

ęujcm <tf/o Bcaroriz fo .H^raaliz ^ńrcaoie" X 960. nr X. a. 97—109. pr aznwa X 958. Por. nr

1924.

oor,

X X 8

Cześć 2

TEKSTY: STYL N1EPRZEZROCZYSTY I KONWENCJE UJAWNIONE

1. Wprowadzenie

Poetykę sformułowaną „powieści-worka" jako zjawiska historycznoliterackiego można zrekonstruować z trzech grup wypowiedzi: z rozrzuconych po różnych powieściach uwag

0    sztuce powieściowej, z licznych artykułów Witkacego¹, które są faktycznie jedynym dyskursywnym uzasadnieniem tej odmiany gatunku, oraz ze świadectw lektury. Ponieważ te ostatnie odsyłają do pierwszej części tego rozdziału, poniżej będę się powoływał tylko na teksty wymienione w dwóch pierwszych grupach.

Przede wszystkim jednak rozważania moje poświęcę „teorii powieści" Witkacego, gdyż koncepcję tę uznaję za ekwiwalent „poetyki sformułowanej” „powieści-worka". Rzecz jasna, tezy Witkacego nie dotyczą każdego aspektu omawianych powieści. Dlatego też rekonstruuję tylko te elementy jego teorii, do których można znaleźć analogie w poetyce prozy Micióskiego

1    Jaworskiego oraz w kwestiach poruszanych w świadectw • ich lektury. W tym sensie zrekonstruowaną teorię Witkacego traktuję jako metajęzyk opisujący to, co wspólne w praktyce powieściowej wymienionych pisarzy. Z kolei metajęzyk ów i poszczególne utwory opisuję jako dopełniające się sfery poetyki immanentnej i sformułowanej. Dopiero na tym poziomie — z uwzględnieniem świadectw lektury — analizowane powieści pozwałąją się rozpatrywać jako składniki jednego, chociaż rozciągniętego w czasie, „faktu literackiego".

Nazwa „powieść-worek” odsyła w rozważaniach Witkacego do trzech odrębnych obszarów zagadnień. Po pierwsze, jest

61

1

Artykuły Witkacego cytuję wg wydania: S. I. Witkiewicz. Bez kompromisu. Pismo krytyczne r publicystyczne. Zebra! i opracował J. Degler. Warszawa 1976 Trudno nie zaznaczyć, że edycja Deglera jest arcydziełem krytycznego opracowania tekstu. Dalej tę edycję oznaczam skrótem BK.