moda kobieca XXw str104

W. Tancc:’i:.i I.-.. DiUKan, v.'Zoru).ic-' v.<; v. swym V f: -> i sirOj-.i isś *ł.lu« siaroijir.oj Ol«;i. odilsialaia w dujyni jtopiT.c na tr.ytt*.

koszulkę i szal. Inwencję plastyczną czerpała z rzeźb klasycznych. amfor starogreckich i etruskich, płaskorzeźb na frontonach świątyń. W żywej plastyce i rytmice przetwarzała koncepcje wysnute 2 obrzędowych tańców bachantek i westalek. Jej taniec byś rzeźbą, melodią i ruchem podkreślonym płynnymi ewolucjom: przejrzystego szala (ił- 96). Stał się en podstawą nauki tańców rytmicznych. Początkowe szyderstwa szybko nagrodziła wielko sława. Jeżdżąc od 1900 r. po Całej Europie i występując, zwłaszcza na początku swej działalności artystycznej, w ekskluzywnych domach i pałacach o potem na scenach teatrów — zaszczepiła Izadora Dur.can. zarówno swym klasycznym tańcem, jak L ubiorem w życiu prywatnym, zamiłowanie do prostoty antyku.

Jej taniec wpłynął na to, że pierwsze stroje o nowej, prostej linii lansowanej przez Poireta, która zwyciężyła stylizację secesyjną. miały charakter ontyczny.*-

Dążenia do reformy i uproszczeń znalazły więc głównego sprzymierzeńca w balecie, który z kolei silnie oddziaływa: na społeczeństwo.

Wielką rewolucję w modzie wywoła! również przyjazd w 1908 r. do Paryż.i rosyjskiego baletu Dingilewn, ze wspaniałym tance-