(
SM. Kurtko i rhuslko na głowę oi a* tor&a pmwKMona prse* ramię stanowiły popularny kooiptet.
W miarą Jat zaobserwować można stopniowe skracanie się ubiorów oraz poszerzenie się ich w ramionach. Talia wróciła na swoje miejsce i zaznaczana była silnym zwężeniem; wrażenie jej szczupłości potęgowała kontrastowa szerokość ramion i dołu spódniczki, układanej w plisowania zwane „soleil''. Talia była ściśnięta szerokim paskiem lub obcisłe modelowana. Ramiona, podobnie jak w okresie poprzednim, poszerzały się przez stosowanie coraz większych buf, które, początkowo usztywnione tzw. skrzydełkami z gurtu, podnosiły się ku górze. Następnie, ponieważ wysokość bulek przy rękawach zmalała a wzrosła szerokość ramion — rolę dalszego poszerzania przejął krój stanika. Szeroko krojone ramiona przy staniku nie mogły już utrzymać linii poziomej bez specjalnych usztywnień, toteż rozpoczęto wypychać ramiona tzw. „podłożeniami’' lub „kotletami”, dochodzącymi w ostatnich latach wojny i w pierwszym okresie po jej zakończeniu do ogromnych rozmiarów. W Anglii robiono je z gumowej gąbki, n w Polsce klejono / włada ułożonego w specjalną formę, z waty lub i/tywiwg-i plólnn Można Je było kupić gotowe w s-depie z dodntl mil I ■ nu < kinu l)o U mich sukienek używano także t/v li. 1 I < im iii,