— umieścić na prowadnicy walcowej stolik z prowadnicami ślizgowymi,
— włączyć napęd, przemieścić stolik do skrajnego położenia (do jednego z końców prowadnicy) i zatrzymać go,
— jednocześnie włączyć przesuw papieru w rejestratorze i napęd, zarejestrować wykres oporów ruchu dla przesuwu stolika między skrajnymi położeniami „tam” i „z powrotem”,
— wyłączyć przesuw papieru i napęd,
— przestawić układ prowadnic stolika ze ślizgowych na toczne,
— powtórzyć czynności niezbędne do zarejestrowania wykresu oporów ruchu stolika na prowadnicach tocznych,
— ustawić zakres pomiarowy rejestratora Ut = 20 mV,
— ponownie powtórzyć czynności niezbędne do zarejestrowania wykresu oporów ruchu stolika na prowadnicach tocznych,
— wyłączyć rejestrator i zasilacz,
— opisać osie układu współrzędnych otrzymanych wykresów.
Po zakończeniu badań przewidzianych programem ćwiczenia należy:
— wskazać przyczyny rozbieżności między wartościami długości ramienia emin wyznaczonymi metodą obliczeniową i doświadczalną,
— wymienić różnice w przebiegu wykresów sprawności prowadnicy r| =f(e) teoretycznego, otrzymanego ze wzorów (7.5) i (7.10) oraz doświadczalnego — na podstawie wyników z tablicy 7.4, wskazać jak najwięcej możliwych przyczyn tych różnic,
— omówić różnice w charakterze zmian i wartościach oporów ruchu prowadnic ślizgowych i tocznych, wyjaśnić przyczyny, zauważalnych na wykresie, drgań stolika prowadzonego tocznie.
Sprawozdanie z ćwiczenia powinno zawierać:
— tablice podstawowych danych badanej prowadnicy i układu pomiarowego wraz z wynikami obliczenia stałych dynamometru po ich wzorcowaniu,
— wyniki pomiarów i obliczenia związane z wyznaczeniem wartości statycznego współczynnika tarcia
— wyniki obliczeń na podstawie wzorów oraz wynik wyznaczenia doświadczalnego długości ramienia e^,
— wyniki pomiarów, obliczenia i wykresy sprawności prowadnicy (teoretyczny i doświadczalny) r[ = f(e),
130