P1590171

l>    kwwfctwftjwlfc |4

fe*ntate*Kijż łąsłw, J^Bpb Moitt,

wą łMjŁUba. fl r»*woj g*xuwśMr    jm*

WUłjręfAją MA MMdUM^r ' I ■

whnBri

■

2) U*iatćtttiv «łwi-«cąjąe<? I>iv-C łteąWbi iMukt« niczon*.' do tvj c&ęmci    tóteł»A łw*iw*tw6e*B *w ‘

te^o można przypoaacżo^, ż« cayŁjo« zubstazacja nW ogólne krąaenie krwi.

3i Szczotkowa prawa gonada u zarodków lnzttakk i właściwości feuiimzujące jadra, podobnir jak Wwjp

J-odjayin słowom u żarCK_tków ptaków ianacza saą przawazajAkw żeóskiej gonady.    I

b> Ssaki. Najobszeruiejsze ŻHUło wiadomości g tiktywności sakr-stancji, wytwarzanych przez gonady zarodków, zebrano na pocfeiarwwr obserwacji u bydła, bliźniąt różnt ipłciowych. Większość tyefe kiBtawąp posiada wspólne krążenie łożyskowe. W tych, przypadkach radzą się buhajki z normalnie rozwiniętymi jądrami, normalnie płodne, razha-miast jałówki wykazują znaczny niedorozwój jajnikńw, mariry, a także zewnętrznych narządów rozrodczych, są to tzw. frccwsarr— tiny. Klasyczna interpretacja zjawiska „Jbeemartmów”" ^gngnA. .

50 laty, Lillie, 1917) podaje, że wcześniej różnicujące się gonady samca, rozpoczynają wydzielanie substancji (hormonów?) męskich, które hamują, a nawet przekształcają rozwój gonad, samicy (objawy, trudności z anatomicznym określeniem płci). Jednaki® za pomocą badania cbromatyny płciowej stwierdzono w takich przypadkach, że są to samice (Moore, Graham i Barr, 1957). Zmiany w jajnikach bliźnięcia samicy mogą nastąpić w bardzo wczesnym okresie, gdyż opisano je u freęmartinów o długości 3,2 cm (różnicowanie się gonad u zarodków bydła rozpoczyna się przy długości około 2,5 cm wg Bissonnette, .

1928).

Zmiany w jajnikach zwykle idą w dwóch kierunkach: 1) zahamowanie i redukcja warstwy korowej, a tworzenie się błony białawej jak w drze, 2) przerost pasm rdzennych, które mogą symulować przewody jądra, a nawet zawierać komórki płciowe.

Nieprawidłowości przewodów płciowych mogą być silniej lub słabiej zaznaczone. Zwykle połączone są z ograniczonym rozwojem przewodów Mullera i wyraźnymi pozostałościami przewodu Wolffa. ZewnętrzaM* odcinki narządów z reguły mają typ żeński. U starszych zwierząt czaaN^H obserwuje się przerost łechtaczki.

Obserwacje freemartinów były bodźcem do podjęcia licznych pc9|H uzyskania podobnych efektów, w drodze sztucznego łączenia łożysk | dów u królików, szczurów i innych zwierząt doświadczalnych. OkaawH się jednak, że nie można uzyskać podobnego wpływu na gonady samH ków drugiej płci. Można przypuszczać, że bydło stanowi jakiś wyj®® lub że trzeba przyjąć inną interpretację tego zjawiska. Ostatnio, pasa! okazji badań immunogenetycznych grup krwi u bydła, została dzona u freemartinów mozaika erytrocytarna (tabl. II), przy któwij stępują dwa zestawy cech, odziedziczony, i drugi nabyty od SBB przez połączenie naczyń krwionośnych (anastomozy) przy wsp&sagj^ żeniu płodowym (Stone, Stormont i Irwin, 1952; Rendel, 1958^, Podobne zjawisko stwierdzono także u norek, gdzie wj nięta różnopłciowe o wspólnym krążeniu płodowym (Rap Doświadczenia z transplantacją jąder i jajników u lS