OMiUP t2 Gorski2

OMiUP t2 Gorski2



ZAMOCOWANIE RUR W ŚCIANACH SITOWYCH

Rury wody chłodzącej są najbardziej wrażliwym elementem skraplacza, zarówno ze względu na korozję, jak i na uszkodzenia z powodu odkształceń termicznych. Dlatego wykonuje się je najczęściej z antykorozyjnych stopów metali kolorowych, a ich zamocowania w ścianach sitowych lub ścian sitowych w kadłubie umożliwiają swobodną kompensację odkształceń i likwidują naprężenia termiczne.

Najczęściej spotykanymi materiałami na rury skraplaczy są:

—    stop cyny (1%), cynku (29%) i miedzi (70%),

—    stop miedzi (80-f 85%) i niklu (204-15%),

—    stop miedzi (76%), cynku (22%) i aluminium (2%).

Stosowane są również stopy z dodatkiem ołowiu.

Zamocowanie rury w ścianie sitowej powinno zapewniać odpowiednią szczelność połączenia i umożliwiać wlot (i wylot) wody chłodzącej bez zbytnich, szkodliwych zawirowań.

Są dwa główne rodzaje zamocowań rur skraplaczy w ścianach sitowych: połączenie walcowane i połączenie dławicowe.

W produkowanych obecnie skraplaczach spotyka się 4 rodzaje zamocowań rur w ścianach sitowych:

1.    Obustronnie rozwalcowane (rys. 5.70). Kompensację wydłużeń termicznych przejmuje w tym rozwiązaniu kadłub skraplacza o specjalnej konstrukcji (patrz rysunek 5.67). Rozwalcowanie rurek ma zazwyczaj na końcu kształt kielicha. Należy jednak zwracać baczną uwagę na szczelność między wywinięciem rurki a ścianą sitową, ponieważ ewentualne przecieki w tym miejscu mogą spowodować korozyjne wżery, prowadzące do utraty szczelności.

2.    Rozwalcowane z jednej strony, z drugiej zaś zamocowane przesuwnie (rys. 5.70b i 5.70c). Uszczelnienie realizowane jest za pomocą pierścieni fibrowych 2 i metalowych 3 (np. cynowych), wkręcanych na gwint (rys. 5.70b) lub — w starszych rozwiązaniach — podkładek ołowianych i uszczelnień z natłuszczonego sznura bawełnianego 5, dociśniętych gwintowaną tuleją 6 (tuleja może również dociskać pierścienie fibrowe i metalowe, jak to pokazano na rysunku 5.70d. W rozwiązaniu tego typu rolę kompensatorów wydłużeń termicznych przejmują zamocowania dławikowe rur.

3.    Dławikowo obustronne (rys. 5.70e). W takim rozwiązaniu rura ma możliwość przesuwu tylko w jedną stronę.

4.    Przesuwnie obustronne, stosowane rzadko, raczej w starszych rozwiązaniach dużych skraplaczy, o bardzo długich rurach wody chłodzącej (rys. 5.70/).

ZAMOCOWANIE ŚCIAN SITOWYCH

Ściany sitowe, w których mocowane są rury, wykonuje się zazwyczaj z mosiądzu. Sposób ich zamocowania w skraplaczach przedstawia rysunek 5.71.

102


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
OMiUP t2 Gorski3 Rys. 5.70. Rodzaje zamocowań rur w ścianach sitowych:a-f) różne odmiany; 1 — rura,
16879 OMiUP t2 Gorski7 Rys. 5.94. Wykres zależności ilości wody doprowadzonej do wy paro wnika od j
OMiUP t2 Gorski1 Rys. 5.39. Aparatura i oprzyrządowanie podgrzewacza wody zasilające); I  &nbs
OMiUP t2 Gorski8 6.2.4. ZAWORY HYDRAULICZNE Instalacje okrętowej hydrauliki siłowej wyposażone są w
OMiUP t2 Gorski18 urządzeń sterowych. W takich przypadkach urządzenia sterowe przystosowane są do od
OMiUP t2 Gorski9 f wymiany ciepła, sprawdzeniu i poprawieniu szczelności zamocowań i osadzeń rurek
OMiUP t2 Gorski8 Rys. 5.37. Zamocowanie rurek w ścianach sitowych: a) walcowane zwyczajnie, b) walc

więcej podobnych podstron