Linuksowy system plików 51
Za pomocą mkdir można również szybko tworzyć cafe struktury katalogów. Flaga - p (ang. parenl) spowoduje utworzenie wszystkich wypisanych po niej katalogów (katalogi już istniejące nie zostaną nadpisane):
# mkdir -p tmp/dziadek/ojciec/syn
Umiejętność szybkiego kopiowania plików i katalogów jest nieodzowna dla każdego użytkownika Linuksa. Poniższe podrozdziały pokażą, jak kopiować różne elementy linuk-sowego systemu plików.
Kopiowanie plików - polecenie cp
Polecenie cp (ang. copy) służy do kopiowania plików. Aby nadać kopii wskazanego pliku nową nazwę, należy wypisać obie nazwy (istniejącą i nową) po cp:
U cp pliki plik2
cp dopuszcza stosowanie masek. Aby skopiować kilka plików do wybranego katalogu, należy wypisać:
# cp plik* /tmp
Przy korzystaniu z cp należy zachować ostrożnos'ć. O ile nie użyje się flagi -i, wszystkie istniejące pliki o nazwach pokrywających się z nazwami plików docelowych zostaną nadpisane bez. ostrzeżenia. Jeśli jednak skorzystamy z flagi -i, zostaniesz każdorazowo ostrzeżony przed nadpisaniem istniejącego pliku:
# cp -i pliki plikż
cp: overwrlte 'plikż'? y
Jeszcze bezpieczniejsze jest zastosowanie flagi -b. Powoduje ona automatyczne utworzenie kopii zapasowych wszystkich nadpisywanych plików:
# cp -bi pliki plikż
cp: overwrite ’plik2'? y
# la plik2*
plik2 plik2~
Nazwy kopii zapasowych kończą się tyldą (~).
Połączenie flag -p i -r spowoduje skopiowanie nie tylko plików znajdujących się w danym katalogu, ale również całej zagnieżdżonej w nim struktury podkatalogów. Każde z poniższych poleceń kopiuje cały katalog kall i wszystkie zawarte w nim pliki i podkatalogi do katalogu kat2: