50 najważniejszych poleceń i programów Lmuksa 641
Program tar jest programem służącym do tworzenia archiwalnych kopii danych i odtwarzania zarchiwizowanych plików. Utworzona w ten sposób archiwalna kopia (zwana plikiem tar (ang. tar file) może zostać zarchiwizowana na dowolnym nośniku danych, włączając w to zarówno twardy dysk, jak i taśmy. Składnia polecenia tar jest następująca: tar crodzaj funkrji> <opcje> <plik(i)/katalog (i) >. Jeśli ostatnim parametrem jest katalog, wszystkie jego podkatalogi również zostaną zarchiwizowane.
Polecenie unmount jest odwrotnością polecenia mounc. Pozwala usuwać zamontowane w strukturze katalogów systemy plików. Składna polecenia wygląda jak poniżej:
unmount <oyatcir. plików>
Polecenie unalias służy do likwidacji utworzonych aliasów. Wcześniej w tym rozdziale, pisząc o poleceniu alias zdefiniowaliśmy dir jako alias polecenia ls. Aby zlikwidować ten alias, wystarczy po prostu wpisać: unalias dir.
Polecenie unzip, w zależności od podanych mu opcji, rozpakuje, przetestuje lub wyświetli listę plików spakowanych programem zip. Standardową funkcją unzip jest oczywiście rozpakowywanie. W tym przypadku składnia polecenia będzie wyglądać po prostu:
unzip cnazwa pliku>.
Polecenie wali wyświetla na wszystkich terminalach wpisany komunikat lub zawartość pliku. W przypadku pliku normalnie podaje na terminalach tylko jego nazwę, można jednak bez trudu sprawić, aby wyświetlało również zawartość. Z pomocą tego polecenia administrator może komunikować się nawet z tymi terminalami, których użytkownicy korzystają z programów ignorujących normalne komunikaty lub ustawili opcję ignorowania komunikatów.
Polecenie who wyświetla nazwę rejestracji, typ terminala, czas rejestracji i adres maszyny, z której dokonywana jest rejestracja, dla wszystkich użytkowników znajdujących się aktualnie w systemie. Poniżej przykładowy efekt wywołania polecenia who:
svr01;/hone/dpittsS who