50 najważniejszych poleceń i programów Lmuksa 639
pwd wyświetla nazwę katalogu bieżącego, czyli, mówiąc prościej, informuje nas, w jakim katalogu się właśnie znajdujemy.
Polecenie rm służy do usuwania plików, których nazwy mu podamy. Z opcją -r usuwa wszystkie pliki w podanym katalogu (ostrzeżenie: nieostrożne korzystanie z tej opcji może być niebezpieczne!). Tak więc, jeśli jako root wpiszemy polecenie rm r /. to lepiej, abyśmy mieli dobrą kopię wszystkich plików w systemie, bo właśnie je usunęliśmy. Praktyczne jest połączenie tego polecenia z poleceniem f ind - możemy w ten sposób na przykład znaleźć wszystkie pliki należące, do danego użytkownika lub grupy użytkowników i następnie je usunąć. W standardowej postaci polecenie rm nic usuwa katalogów.
Polecenie rmdir usuwa pusty katalog, czyli katalog, w którym nie ma już żadnych plików' ani katalogów. Składnia polecenia jest stosunkowo prosta: rmdir <nazwa ka talogu>
Polecenie set pozwala na chwilę zmienić jedną ze zmiennych środowiskowych. W niektórych shellach polecenie set -o vi może umożliwić nam dostęp do wcześniejszych poleceń z pliku historii shella. Bardzo często umiejscawia się to polecenie w pliku .profile. Niektóre zmienne środowiskowe wymagają przy ich zmienianiu podania znaku równości a niektóre, takie jak set -o vi nie.
Polecenie „wyłącz”. W jednym z odcinków serialu Star Trek: Następne pokolenie porucznik Data wydaje komputerowi rozkaz: „Komputerze wyłącz holodeck!” Niestety, inaczej niż w serialu, większość systemów komputerowych nie daje jeszcze możliwości wprowadzania poleceń głosem, mimo to oczywiście istnieją sposoby, aby je wyłączyć. Polecenie shutdown właśnie tym się zajmuje. Aby być precyzyjnym, uruchomienie rozkazu shutdown:
int shutdown(int s, int how)
wyłącza częściowo lub całkowicie obustronne połączenie poprzez gniazdo oznaczone s, ale nam ta wńcdza nic jest do niczego potrzebna. Za pomocą polecenia shutdown można również skorzystać z „vulkańskiego chwytu obezwładniającego” (Ctrl+Alt+Del) i zrese-tować komputer.