LEK |
DAWKOWANIE (p.o) |
eprosartan |
400-800mg lxdziennie lub w 2 dawkach podzielonych |
Irbesartan |
150-300mg lxdziennie |
Losartan |
25-100mg lxdziennie lub w 2 dawkach podzielonych |
Telmisartan |
20-80mg lxdziennie |
Walsartan |
80-320mg lxdziennie |
1. Swoisty
1.1. Pochodne fenyioalkiloaminy
1.1.1.1 generacja - werapamil
1.1.2.11 generacja - allopamil, gallopamil
1.2. Pochodne benzotiazepiny
1.2.1.1 generacja - diltiazem
1.2.2.11 generacja - klentiazem
1.3. Pochodne dihydropirydyny
1.3.1.1 generacja - nifedypina (K)
1.3.2.11 generacja - nitrendypina (K), amlodypina (K), felodipina (D), nimodipina (K)
2. Nieswoisty
2.1. Cinnarizyna, flunarizyna
nifedypina |
Werapamil |
diltiazem | |
opór tętnic wieńcowych |
\J/ sk |
sk |
4, |
Opór naczyń obwodowych |
'i'4' |
4, |
4, |
Ciśnienie krwi |
4^ |
4, |
sk |
Częstość akcji serca |
t |
4, |
4, |
Przewodnictwo A-V |
0 |
sk |
4,4, |
Kurczliwość serca |
0 |
4,4, |
4. |
> Efekt hipotensyjny wywołują poprzez zmniejszenie napływu jonów wapnia do komórki (kanały L) - spadek napięcia mięśni gładkich w ścianach naczyń
> Rozszerzenie naczyń systemowych - zmniejszenie oporu naczyniowego
> Działanie diuretyczne oraz nefroprotekcyjne
> Alternatywa wobec antagonistów rec. B - adrenergicznego (stany bronchospastyczne)
> W terapii nadciśnienia tętniczego należy preferować pochodne dihydropirydyny długodziałające
> Szczególne znaczenie pochodnych dihydopirydyny w terapii:
o Osób w podeszłym wieku
o Pacjentów z izolowanym nadciśnieniem skurczowym o Pacjentów z zespołem metabolicznym o Chorych z cukrzycą
o Pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc lub astmą
> Możliwość monoterapii, jak też leczenia skojarzonego
> Udowodnione korzystne działanie - zmniejszenie częstości udarów (40%) i incydentów naczyniowo-sercowych (30%)