Wyniki badań fizycznych i biologicznych pozwalają na ścisłe określenie specyfiki oddziaływania poszczególnych składników' geomhd.
Pomocne są obserwacje, dotyczące zachowania się żywych organizmów i substancji nieożywionej w strefie nad ciekami podziemnymi. Już same te spostrzeżenia stanowią materiał do dość kompleksowej analizy.
W przypadku żywych organizmów obserwacje wykazują, że w tej anomalnej strefie energetycznej:
- chętnie przebywają koty, pszczoły, mrówki, komary, srebrzyki zwane też rybikami i inne owady,
- unikają jej psy, jaskółki, bociany, świnie,
- świnie mają zwolniony wzrost, kury zmniejszoną nośność,
- różnie zachowują się konie, krowy, owce,
- dziki i lisy dobierają gniazda obok lub między strefami oddziaływania, lecz ptaki nie zakładają w niej gniazd,
- nie rośnie trawa, tlecz rosną zioła lub rośliny o bardziej pierwotnych formach, a drzewa mają narosła zniekształcające pień,
- bujnie rośnie kalina,
- drzewom i krzewom wcześnie j żółkną liście w bezpośrednim sąsiedztwie cieków, a brzozy odchylają się na boki rosnąc wzdłuż cieków,
- zwierzęta wydeptują ścieżki do wodopojów,
- myszy i chomiki hodowane w klatkach przenoszą gniazda poza krawędź oddziaływania cieków, a gdy brak tej możliwości wykazują niższą rozrodczość i są mniejsze,
- reaktywność człowieka ujawnia EEG z elektrodami umieszczonymi na głowie, a nie ujawnia EKG, co wskazuje na oddziaływanie pozasercowe,
- występuje skurcz mięśni uda, ramienia, przedramienia lub barku u różdżka-rzy, przy czym reaktywność nie zanika w samochodzie, lecz zanika przy trzymaniu różdżki przez rękawice skórzane,
- pojawia się bezsenność i stany zmęczenia,
- występuje zwiększona zachorowalność.
W przypadku substancji nieożywionej obserwuje się w tej strefie:
- wcześniejsze topnienie śniegów i to minipręgami o wyraźnie zaznaczonych kierunkach geograficznych,
- częstsze i szybsze zjawiska korozji fizycznej, chemicznej i biologicznej, kruszenie się materiałów budowlanych i występowanie pleśniaków,
- przypadki samozapłonu materiałów palnych, jak węgiel, smary - i to w zasadzie nad skrzyżowaniem cieków,
- gnicie produktów rolnych, zwłaszcza ziemniaków,
- z reguły wyładowania atmosferyt/.ne,
nad ciekiem i poza strefą, ma różny kształt i barwę w obu miejscach. Nad ciekami rozszerza się i ma bardziej "zimny” układ barwy. Podobny efekt obserwowano w warunkach laboratoryjnych pod wpływem generatora fal akustycznych już od częstotliwości 1,8 Hz. Próba odwodnianych organizmów polegała na wykładaniu kawałków mięsa i padliny na różnych miejscach strefy oddziaływania geomhd. Nad samym ciekiem w paśmie kondensatu plazmy próbki wysychały bez procesów gnilnych, nabierając rdzawo-czerwonej barwy.
. niezmienny poziom wód lokalizowanych studni,
- osłabienie dźwięków muzycznych 12/_
W świetle powyższych obserwacji zjawisko można hipotezować jako mhd,
Z teorii geomagnetohydrodynamiki wiadomo jest, że emisja energii i jej wielkość uzależniona jest od wielu czynników i stąd nie wszystkie cieki podziemne mają jednakowo intensywne i negatywne oddziaływanie.
Obserwacje obu grup oraz badania fizyczne i bilogiczne wskazują na przedmiotową strefę jako na strefę plazmy niskotemperaturowej 13/. Jej podstawowymi cechami są: odmienna równowaga energetyczna, duże przewodnictwo elektryczne, w tym dla prądów telurycznych i atmosferycznych oraz nieliniowe oddziaływanie. Pozwala to na odmienną interpretację zjawisk związanych z konsekwencjami komórkowymi i molekularnymi. Z kolei zjawiska te są uzależnione od wielkości energii mhd, a rozłożenie tej energii na fale elektromagnetyczne, elektroaukustyczne, Alfven'owskie i ąuasi - cząsteczki jest zmienne w czasie i przestrzeni. W tej quasi-plaźmie niskotemperaturowej najlepsze warunki propagacji mają fale elektromagnetyczne mikrometrowe, a po nich infradźwiękowe bardzo długie. Z falami elektromagnetycznymi związane są fale Alfven a oraz quasi-cząsteczki. 1^/ 13/ Przypadek opisany przez P.F. Rennera /Raumakustik wird Erdkraftfeld Herald Verlag, Muchen 1961/ wskazywałby na zjawisko modulacji fal dźwiękowych słyszalnych /wyższej częstotliwości/ przez falę infradźwiękową niskiej częstotliwości.
13/ Plazmę niskotemperaturową określa się jako obszar gazu zjonizowanego w którym istnieje mały ładunek przestrzenny o prawie równej liczbie dodatnich i ujemnych jonów, bardzo ruchliwych. Stanowią ją niejako elektrolit o temperaturze ok. 300°K, o dużej elektrycznej przewodności, w którym odległość między cząsteczkami wynoszą 1/100 - 1/80 wymiarów cząstek. W plaźmie zachodzi zjawisko ogniskowania się fal magnetycznych i wskutek tego są sprzyjające warunki dla przebiegu reakcji chemicznych, biochemicznych ze względu na istnienie cząstek wysokoenergetycznych. Wyższe przewodnictwo cieplne i elektryczne aktywizuje pierwiastki. W plaźmie niskotemperaturowej są wolne atomy, rodniki, jony, wzbudzone cząsteczki i atomy energetyczne bogate. Występują tu więc atomy o niskich poziomych jonizacji, mniejsza liczba elektronów, lecz większa wolnych rodników. W wyniku wzbudzenia mhd skutki tej energii to Emhd-żH20+ + e" wodą wzbudzona i swobodny elektron, a dalej woda wzbu
dzona H20+—>lł+ iOll daje neutron i wolny rodnik, a e" + H+—>H lub też H2O + e"—»H + OH". Może też w organizmach zachodzić reakcja bardzo szybka i dalej wzbudna Emhd—) 2H2O—>H30+ + e" + OH, gdyż 20H—wo-da utleniona metabolizmu.
1^/ Przy czym masa anionów jest tysiące razy mniejsza od masy elektronów, lecz często przewyższa masę kationów, co ma wpływ na warunki rozprzestrzeniania się. Z kolei z teorii elektrolitów pojęcie odległości ekranowania Dęby a znalazło zastosowanie w plaźmie niskotemperaturowej.
41