skanuj0010 (335)

Jak rozpoznać, czy dziecko sięga po narkotyki

choćby taka motywacja nie przemawiała do osób, które potrzebuj® widzieć bardziej racjonalne podstawy każdego działania. Dążelil® do przyjemności jest i będzie podstawowym motorem ludzkich® zachowań. Można mieć dobry nastrój bez narkotyków czy alkoholuI lecz jeśli spojrzycie obiektywnie na własny styl życia, to okaże się, tól niektóre środki - jak alkohol, tytoń i kawę - uznajecie za niezbędt^® Zapewne nie przesadzacie z nimi, zachowujecie umiar i waszy^® zdaniem panujecie nad sytuacją. Oznacza to jednak, że jak większość® dorosłej populacji jesteście klasycznymi użytkownikami w 1. czy 2,1 Fazie uzależnienia.

Dzieci i młodzież używają środków narkotycznych z tych samych® powodów, co dorośli. I robią to, zwłaszcza w przypadku alkoholu,® w takich samych co oni okolicznościach - na przyjęciach, imprezach I rekreacyjnych, dla uczczenia jakiegoś sukcesu, podczas spotktilH z przyjaciółmi. Chodzi o przyjemność odurzania się, najlepi^® w towarzystwie.

Dzięki narkotykom spędzić można przyjemne chwile. DlateglH używa się ich już od tysięcy lat. Jednak inne, bardziej celował i bezpieczniejsze sposoby osiągania przyjemności też były i sij 1 znane. A nadużywanie narkotyków staje się w końcu zaprzeczeniem 1 przyjemności, jaką się z nich czerpie pozostając przy malyG^® dawkach. Dlatego te dzieci, które sięgają po narkotyki wyłączh^H w celu odurzania się, nigdy nie przekraczają 1. i 2. Fazy.

2. Ciekawość i nuda. Są to dwie strony tego samego medalu. Dziedfl nie ustają w poszukiwaniu przygód i podniet, nowych doświadcj^M i znajomości, okazji do nabywania nowych umiejętności i sprawności^® wynajdują coraz to nowe sposoby wypełniania wolnego czasu, 1 a wszystko po to, żeby uciec od nudnej szkoły, obowiązkowych® zajęć i wyznaczanych im zadań. Narkotyki są kuszącą perspektywą® zaspokajania takich potrzeb.

Ciekawość jest naturalną cechą dzieciństwa i młodości. Przyp^® mnijcie sobie, jak wiele razy musieliście mówić swojemu dziecku: ] „nie wolno”, jak często ściągaliście je z parapetu, odciągaliścieli><! kontaktu. Pomimo zagrożeń z nią związanych, ciekawość u dziecku 1 jest warunkiem jego rozwoju. Bez niej nigdy nie nauczyłoby się ] chodzić, czytać i pisać oraz rozumieć, jak funkcjonuje świat wokoł niego. Wszystko, co nowe i odmienne, jest dla dziecka w każdym |

wieku atrakcyjne, zwłaszcza gdy jest zarazem elementem budzącego pożądliwość, fascynującego świata dorosłych.

I Narkotyki otwierają przed dzieckiem perspektywę zaspokajania Jego ciekawości. W gruncie rzeczy ta ciekawość jest daleko Ważniejszym bodźcem wciągającym w Fazę 1. od samej chęci odurzania się. Aż trudno uwierzyć, jak wiele dzieci jest rozczarowanych pierwszym kontaktem z narkotykami. Nie lubią niesmaku w ustach po papierosie, bólu głowy po środkach wziewnych, kaca po nadużyciu alkoholu. Niejedno w tym momencie rezygnuje z dalszych eksperymentów.

« Inne są mimo wszystko ciekawe tych przyjemnych, jak słyszą, możliwych w końcu do osiągnięcia doznań. Wobec tego nigdy nie przestają eksperymentować. Zwiększają dawki, sięgają po nowe Środki, próbują kombinacji, póki nie zbadają wszystkich możliwych do osiągnięcia efektów. Narkotyków jest naprawdę wiele, zawsze /najdzie się jakiś nowy środek do przetestowania i nowe metody warte wypróbowania. Od narkotyków „inicjacyjnych” ciekawość wiedzie do bardziej wysublimowanych prób: z różnymi lekami,

I ,SD, kokainą, PCP i heroiną. Choć niewielki procent młodzieży wstępuje na tę ścieżkę, zdarza się, iż sama tylko ciekawość zaprowadzi I u kiego eksperymentatora aż w Fazę 3. uzależnienia, zanim w ogóle zda on sobie z tego sprawę. Wtedy jednak kontrolę nad nim przejmują już narkotyki.

Podobnie działającym czynnikiem jest nuda. Wszyscy rodzice wiedzą, że dzieci łatwo się nudzą, choćby miały najwymyślniejsze Zabawki, mnóstwo kolegów i żywą wyobraźnię. Skłonne są wtedy robić rzeczy, których - jak dobrze wiedzą - robić nie powinny. Narkotyki potrafią wypełnić czas, nie ma lepszego sposobu na jego marnotrawienie. Sama próba "zorganizowania” narkotyków może /.ująć całe popołudnie i stać się zarazem atrakcyjną przygodą, jeśli będzie to wykradanie alkoholu z domowych zapasów, nabywanie piwa, gdy się ma tylko dwanaście lat lub też jeśli znalezienie f miejscowego handlarza jest czasem niełatwe. Czas zabierają także czynności poprzedzające samo odurzanie się: skręcanie jointów, nabijanie fajek itd. Do tego istota działania narkotyków wpływa zuburzająco na odczuwanie czasu, przydając blasku najzwyklejszej bezczynności.

Dzieci żyją w wymiarze ”tu i teraz”. Nie potrafią odkładać

67