11.3. Gospodarka łowiecka
■ łoś: objęty jest całoroczną ochroną;
■ jeleń szlachetny: byki od 21 sierpnia do końca lutego, łanie od 1 października do 15 stycznia, aelęta I od 1 października do końca lutego;
■ jeleń sika (byki, łanie i aelęta) od 1 października do 15 stycznia;
■ daniel: byki od 1 października do 31 stycznia, łanie i aelęta od 1 października do 15 stycznia;
■ sama: kozły od 11 maja do dnia 30 września, kozy i koźlęta od 1 października do 15 stycznia;
■ dzik: odyńce, wycinki, przelatki i warchlaki od 1 kwietnia do końca lutego, lochy - od 1 września I do 15 stycznia;
■ muflon: tryki od 1 października do końca lutego, owce i jagnięta od 1 października do 15 stycznia;
■ borsuk od 1 września do 30 listopada, a na terenach obwodów łowieckich, na których występuje głuszec lub cietrzew, przez cały rok;
■ tchórz i kuny (leśne i domowe) od 1 września do 31 marca, a na terenach obwodów łowieckich, na których występuje głuszec lub cietrzew, przez cały rok;
■ lisy, jenot, szop pracz i norka amerykańska od 1 sierpnia do 31 marca, a na terenach obwodów j łowieckich, na których występuje głuszec lub cietrzew, przez cały rok;
■ piżmak od 11 sierpnia do 15 kwietnia;
■ zając szarak i dziki królik od 1 listopada do 31 grudnia, a w drodze odłowu do 31 stycznia;
■ bażant: koguty od 1 października do końca lutego, kury - wyłącznie na terenach ośrodków hodowli j zwierzyny, na których występuje bażant - od 1 października do 31 stycznia;
■ kuropatwa od 11 września do 21 października, a w drodze odłowu do 31 stycznia;
■ krzyżówka, cyraneczka, głowienka i czernica od 15 sierpnia do 21 grudnia;
■ gęsi (gęgawa, zbożowa i białoczelna) od 15 sierpnia do 21 grudnia;
■ łyska od 15 sierpnia do 21 grudnia;
■ gołąb grzywacz od 15 sierpnia do 30 listopada;
■ słonka od 15 kwietnia do 15 maja;
■ jarząbek od 1 września do 30 listopada.
rolnych, leśnych i rybackich. Według przepisów ustawy Prawo łowieckie, wymaga
ona w szczególności:
■ tworzenia stałych i okresowych osłon dla zwierzyny: lasów, zadrzewień, zakrze-wień, remiz, osłon miejsc lęgowych, a także zachowania naturalnych zbiorników wodnych oraz ich rekonstrukcji i tworzenia nowych;
■ wzbogacania naturalnej bazy żerowej dla zwierzyny w lasach;
■ racjonalnego stosowania środków chemicznych w rolnictwie i leśnictwie oraz stosowania terminów i technik agrotechnicznych niezagrażających bytowaniu zwierzyny na danym terenie;
■ utrzymywania struktury wiekowej i płciowej oraz liczebności populacji zwierzyny na poziomie zapewniającym równowagę ekosystemów oraz realizację głównych celów gospodarczych w rolnictwie, leśnictwie i rybactwie;
■ utrzymywania korytarzy ekologicznych dla zwierzyny oraz jej ochrony przed pojazdami samochodowymi na drogach krajowych i wojewódzkich.