skanuj0053 (61)

3. PODSTAWOWE ZABIEGI RESUSCYTACYJNE U DZIECI

Najczęstszym powodem zagrożenia życia u dzieci są zaburzenia funkcji układu oddechowego. W odróżnieniu od osób dorosłych, choroby układu krążenia jako zaburzenia pierwotne stwierdza się w niewielkim odsetku przypadków.

Różnice w budowie anatomicznej oraz fizjologii dziecka przekładają się na nieco odmienne postępowanie w trakcie podstawowych zabiegów resuscytacyjnych.

Udrożnienie dróg oddechowych dziecka polega na odgięciu głowy i uniesieniu żuchwy. Ponieważ u niemowląt głowa jest niewspółmiernie duża, a szyja krótka, może być konieczne wykonanie rękoczynu wysunięcia żuchwy. Polega on na ułożeniu palców wskazujących obydwu rąk za żuchwą dziecka, po jej bokach, a następnie przesunięcia żuchwy do przodu i góry. Ocena prawidłowego oddechu po udrożnieniu dróg oddechowych powinna trwać nie dłużej niż 10 sekund (metoda patrz - słuchaj - czuj). Gdy stwierdzimy brak oddechu, bądź oddech nieregularny, należy skontrolować jamę ustną w celu usunięcia ewentualnego ciała obcego.

Ryc. 11. Sposób udrożnienia dróg oddechowych u niemowląt

Po udrożnieniu dróg oddechowych należy wykonać 5 oddechów ratowniczych, w wyniku których dochodzi do uniesienia klatki piersiowej. Wdech należy wykonywać wolno, powinien trwać około 1-1,5 sekundy. Klatka piersiowa dziecka powinna unosić się i opadać, jak przy normalnym oddechu. Oddechy ratownicze dla niemowląt powinny być wykonywane metodą usta-usta nos. Jeśli u dziecka nie można objąć ust i nosa, osoba udzielająca pomocy może próbować objąć swoimi ustami albo tylko usta, albo tylko nos dziecka. Jeśli wykonujemy technikę usta-nos należy zacisnąć usta, aby powietrze nie wydostawało się na zewnątrz.

154