Zasady oznaczania materiałów i opakowań w logistyce
Opakowania z towarami występujące na paletowych jednostkach ładunkowych w procesie logistycznym mogą występować w następującej strukturze:
Opakowanie logistyczne
I-► Opakowanie zbiorcze 1 rzędu
'-► Opakowanie zbiorcze 2 rzędu
1-► Opakowanie zbiorcze n-tego rzędu3
I-► Opakowanie jednostkowe
Na każdym poziomie struktury opakowań zapisanej w systemie informatycznym występuje zależność określająca liczbę jednostek podrzędnych w jednostce nadrzędnej, a każde opakowanie występujące w hierarchii opakowań identyfikowane jest unikalnym numerem GTIN wyrażonym w odpowiedniej symbolice kodu kreskowego (EAN-13 lub ITF-14).
Na poniższych przykładach pokazano najczęściej występujące sposoby oznaczania opakowań poprzez ich numerowanie i kodowanie zgodnie ze standardami Systemu GS1 przedstawionymi w rozdziale 3.1. Szczegółowe informacje o wszyśtkich możliwych sposobach kodowania danych w Systemie GS1 dostępne są w materiałach informacyjnych krajowej organizacji GS1 Polska (Instytut Logistyki i Magazynowania) lub na stronie www.gslpl.org.
Opakowanie jednostkowe konsumenckie (detaliczne) identyfikowane jest 13-znakowym numerem GTIN-13: 59007785150010 wyrażonym w kodzie kreskowym EAN-13:
907785
150010 >
Opakowanie zbiorcze konsumenckie (detaliczne) identyfikowane jako 13-znakowy numer GTIN-13: 5900002017622 wyrażony w kodzie kreskowym EAN-13:
5 900002 017622 >
Najczęściej występują trzy poziomy opakowań jednostkowych i zbiorczych pośrednich, np. słoiki z dżemem w zgrzewkach umieszczonych na palecie.
57