gj prosić o informacje osoby posiadające większą wiedzę
- samemu ustalać własną hierarchię ważności spraw
- przyznawać się do niewiedzy
I protestować przeciwko nieuczciwemu traktowaniu lub niesprawiedliwej krytyce
- być ostatecznym sędzią swoich uczuć
B nie brać odpowiedzialności za problemy innych ludzi
Podsumowanie
Należy podkreślić, iż prawa są po to, by z nich korzystać oraz że prawo do niestosowania asertywności jest równie ważne, jak prawo do jej stosowania. Czy postępowanie, które szkodzi innemu człowiekowi, jest właściwe? Czy często korzystacie ze swoich praw? Z którymi z wymienionych dzisiaj „praw asertywnych” spotkaliście się po raz pierwszy?
ĆWICZENIE 7. Rozwijanie umiejętności asertywnych
Cel:
V zastosować model asertywności „O.W.P.S.” jako sposób rozwiązywania konfliktów.
Wielkość grupy: do 30 osób.
Czas: 30 minut.
Pomoce: karty ćwiczeń, długopisy, tablica.
Sposób realizacji
1. Uczestnicy podają przykłady sytuacji, w których byli niezadowoleni ze swojego zachowania. Jeden z przykładów analizowany jest na podstawie modelu „O.W.P.S.”.
2. Uczestnicy otrzymują karty ćwiczeń MODEL „O.W.P.S.”.
3. Na podstawie zapisanego na tablicy modelu „O.W.P.S.” (O - opisz, W - wyraź, P % podaj, S - sformułuj) grupa dokonuje analizy wybranego przykładu. Należy podkreślić, że najważniejszym elementem modelu „O.W.P.S.” jest wyrażanie własnych odczuć oraz że konsekwencje mogą okazać się inne od zamierzonych.
Asertywność nie daje gwarancji wygranej, umożliwia natomiast wyrażanie własnych odczuć i poszanowanie odczuć innych ludzi, przez co zapewnia poczucie zadowolenia.
4. Na podstawie modelu „O.W.P.S.” uczestnicy dokonują indywidualnej analizy dowolnej sytuacji.
5. W parach porównują zanalizowane przez siebie sytuacje i ćwiczą model „O.W.P.S.”.
6-11