Budowa i właściwości:
■ całe serce znajduje się w mocnym, łącznotkankowym worku osierdziowym
■ między nasierdziem a workiem osierdziowym obecna wąska przestrzeń - tzw. jama osierdzia
□ wypełniona małą ilością płynu surowiczego
e łagodzi tarcie zachodzące w czasie skurczu i rozkurczu serca
□ szczyt worka osierdziowego jest ustalony za pomocą więzadeł serce zbudowane jest z tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej serca
■ rozgałęzione włókna mięśniowe połączone w przestrzenną sieć
■ zaopatrzone w tzw. wstawki
□ uważane za granice między komórkami
□ zajmują miejsce prążka Z (błonka graniczna sarkomeru)
□ cechują się bardzo dobrym przewodnictwem elektrycznym
□ we wstawkach obecne są różne połączenia, zwłaszcza typu neksus (połączenia szczelinowe)
s zawierają koneksony - walcowate twory przebijające błony sąsiadujących komórek
e umożliwiają przepływ jonów - szybki przepływ impulsów elektrycznych pomiędzy komórkami
□ obecne także mostki
3 błony dwóch włókien równoległych bardzo ściśle do siebie przylegają na pewnej przestrzeni w okolicy wstawki g są to połączenia również o bardzo małej oporności elektrycznej
■ w centrum komórki jedno soczewkowate jądro - rzadziej dwa
■ duża ilość sarkoplazmy
□ więcej niż we włóknach szkieletowych
■ zawiera największą liczbę mitochondriów w porównaniu z innymi komórkami organizmu
■ rozbudowana sieć naczyń włosowatych - dwukrotnie gęstsza niż w mięśniach szkieletowych
□ nieustanna praca przez całe życie
W ten sposób wszystkie włókna jednego przedziału serca (tzn. w obrębie przedsionków lub komór) stanowią twór syncytialny, chociaż zbudowany z oddzielnych włókien mięśniowych. Impuls może bez przeszkód rozprze-
210
ANATOMIA I FIZJOLOGIA CZŁOWIEKA