SL731787

a gdy siła P znajduje się poza rdzeniem (rys. 10. lc), wtedy:

Pv

0max=—,    (10.4)

gdzie: t> — odległość od osi obojętnej do krawędzi lub naroża, w którym występuje <Tmaxi

S₀ — moment statyczny powierzchni ściskanej strefy względem osi obojętnej. Dla fundamentu,prostokątnego o długości a przy zginaniu jednokierunkowym

P

Omax — j i

gdzie g — odległość siły P od krawędzi ściskanej.

10.1.3.    GŁĘBOKŚĆ POSADOWIENIA FUNDAMENTÓW

Głębokość posadowienia fundamentów uzależnia się od:

'    — istnienia kondygnacji, podziemnych.

—    rodzaju zabezpieczenia przed wypieraniem gruntu,

—    głębokości stropu gruntu nośnego,

—    głębokości przemarzania.'

W budynkach mających kondygnacje podziemne spód fundamentu przyjmuje się na głębokości 7/j ^ 0,50 m poniżej poziomu podłogi. W budynkach niepodpiwniczo-nych głębokość posadowienia zależy od głębokości przemarzania gruntów (A*). Dla celów fundamentowania głębokość tę przyjmuje się wg PN-81/B-03020 następująco: strefa I (k_e = 0,8 m) obejmuje zachodnią część Polski,

I strefa II (A* = 1,0 m) centralną i południową część Polski, i strefa III (A* — 1,2 m) — wschodnią część Polski oraz wszystkie miejsca położone powyżej 500 m nad poziomem morza,

strefą IV (A* = 1,4 m) — północno-wschodnia część Polski (Suwałki, Ełk),

Gify podłoże stanowią skały lub grunty mineralne sypkie (żwiry, grube piaski), zawierające cząstki mmęjśze od 0,02 mm w ilości nie większej niż 10% uziarnienia poniżej 2 mm, można — zgodnie z normą — posadowić fundamenty niezależnie od ^głębokości .przemarzania.

W przypadku innych gruntów, oprócz wymienionych należy zagłębiać fundamenty poniżej poziomu przemarzania.

10.1.4.    STATECZNOŚĆ BUDOWLI

Niezależnie od zagadnień wytrzymałościowych (sprawdzenie, czy nie występuje przekroczenie normalnych nacisków) budowlę należy zabezpieczyć przed przesunięciem, obrotem lub możliwością zsuwu. Stateczność budowli sprawdza się analitycznie metodą

176