strona (156)

Ryc. 3.20. Jednoosobowa kabina krioterapeutyczna. Skroplona para tworzy zasłaniający obłok

nastu minut temperatura wraca do normy, a nawet może mieć wyższe wartości niż przed zabiegiem. Jest to wynik reakcji kompensacyjnej, występującej po oziębianiu.

Zabieg w kriokomorze nie wpływa na temperaturę wewnątrz ciała, natomiast uruchamia mechanizmy zwiększające termogenezę i zatrzymujące ciepło w organizmie. Można go stosować dwa lub trzy razy dziennie.

Efektem oziębienia w kriokomorze jest następujące po nim rozszerzenie drobnych naczyń skórnych i naczyń tkanek położonych pod skórą, połączone z uczuciem gorąca i zmniejszonym odczuwaniem bólu. Efekt ten trwa kilka godzin i pogłębia się przez ćwiczenia ruchowe, wykonywane bezpośrednio po zabiegu.

Oprócz komór wieloosobowych używa się jednoosobowych kabin krioterapeu-tycznych, o lekkiej konstrukcji. Zabiegu dokonuje się przez nawiew mieszanką azotu z powietrzem o temperaturze od -100 do -160°C. Pacjent powinien być przygotowany tak jak do zabiegu w komorze.

3.7. Oziębianie w temperaturach wyższych od zera

3.7.1. Wprowadzenie historyczne

Leczenie oziębianiem za pomocą zimnej wody było stosowane w kulturach egipskiej, indyjskiej, izraelskiej i w wielu innych jako postępowanie sakralno-higieniczne. Pitagoras w VI wieku p.n.e. stworzył system filozoficzno-religijny, w którym ważną

156