Wprowadzenie do MatLab (25)

Jeśli polecenie nic mieści się w jednym wierszu, można użyć trzech kropek ... i nacisnąć klawisz <Enter>, aby wskazać, że instrukcja będzie kontynuowana w następnym wierszu. Na przykład

s = 1 - 1/2 + 1/3 - 1/4 + 1/4 + 1/5 ...

- 1/6 + 1/7 - 1/8 + 1/9 - 1/10 + 1/11 - 1/12; Odstępy (spacje) wokół znaków =, + i - nie są w tym przypadku konieczne, ale poprawiają czytelność.

Po wpisaniu polecenia i naciśnięciu klawisza <Enter>, MATLAB automatycznie wyświetli wynik na ekranie. Na przykład po poleceniu:

» A = sin(pi/4) wypisywane są następujące linie A =

0.7071

Jeśli jednak zakończyć linię średnikiem, MATLAB wykona obliczenie, ale nie wyświetli wyniku. Jest to szczególnie przydatne, gdy tworzone są duże macierze. Oczywiście wartość zmiennej w przestrzeni roboczej zostanie zaktualizowana.

3.2. Typy danych

Podstawowymi, prostymi typami danych MATLAB-a są:

double - typ liczby zmiennoprzecinkowej przedstawiony w p. 4.3.1.

char - znak alfanumeryczny.

Zmienne skalarne typu podstawowego traktowane są jako zmienne macierzowe

0    wymiarach 1x1. Wprowadzane w oknie poleceń liczby są typu double. Na przykład

num_students = 25

tworzy macierz wielkości 1 na 1 o nazwie num_students i przechowuje wartość 25 w jej pojedynczym elemencie. Poprzez dodanie części urojonej tworzone są zmienne zespolone, również macierzowe.

Program w MATLAB-ic nie wymaga wstępnych deklaracji zmiennych wprowadzanych przez użytkownika. Miejsce na te zmienne jest na bieżąco rezerwowane w przestrzeni roboczej pamięci operacyjnej po napotkaniu w programie nowej nazwy zmiennej lub zmiennej o zwiększonym rozmiarze w stosunku do jej poprzedniego rozmiaru. Odnosi się to zarówno do zmiennych numerycznych, jak

1    zmiennych znakowych, z których można tworzyć łańcuchy.

Dla wstępnego definiowania wektorów i macierzy w języku MATLAB zastosowano mechanizmy ułatwiające tworzenie. 1 tak polecenie » t = 1 : 2 : 10

27