Nietrudno znaleźć dziś na półkach w księgarniach książki o robótkach ręcznych. Jeśli jednak ktoś chciałby poznać mniej znane techniki dziergania, miałby już nie lada problem. Trudno na przykład znaleźć publikacje, które zajmowałyby się koronkami, historią tekstyliów. Wynika to zapewne stąd, że tkaniny nie są trwałym materiałem, a przy tym nie występują wszędzie. To nie przypadek, że zachowały się w Egipcie, gdzie są lepsze warunki konserwacji - piasek, czy w Danii, gdzie są trzęsawiska. W trakcie moich badań doszłam do wniosku, że wszystkie informacje o koronkarstwie pochodzą z jednej publikacji i powielane są w innych, nowe źródła zaś nie są sprawdzane. O ile było to możliwe, starałam się to poprawić i dotrzeć do informacji także w innych miejscach, a przy tym logicznie je uporządkować.
KRÓTKA HISTORIA KORONEK
Pojawianie się niektórych technik rękodzielniczych prawdopodobnie miało swój początek w prehistorii. Świadectwo obecności koronek możemy znaleźć w pracach plastycznych już z drugiej połowy XIV wieku. Na przykład na niektórych z nich głowy kobiet nakryte są materiałem, który na brzegach ma ozdobne lamowanie. Jednoznacznie zidentyfikować go jednak nie można. \a późniejszych pracach kobiety mają we włosach ozdobne siateczki. Także postacie męskie mają na niektórych obrazach płaszcze z rozcięciami, związane sznurami w ozdobne supły, które przypominają dzierganie. Od końca XVI wieku koronka była już powszechnie wykorzystywana w wykończeniach