image47 (16)

Ruch: przy przykurczu mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego prawego pochyla się głowę chorego w lewo z równoczesnym skręceniem w prawo i ku górze. Przy przykurczu mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego lewego kierunek ruchu jest odwrotny.

Stawy kończyny górnej

Staw barkowy

Ograniczenie zginania ramienia Wykonuje kinezyterapeuta. a. W pozycji siedzącej.

1.    Zginanie ramienia do kąta ok. 70° (ryc. 107).

Ryc. 107.

Pw.: siad, stab. barków skrzyżnie pasami. Chwyt: jedną ręką podchwytem w '/₃ dalszej ramienia w ten sposób, że przedramię chorego spoczywa na przedramieniu kinezyterapeu-ty, który drugą ręką stabilizuje dodatkowo bark do chwili zgięcia ramienia dó kąta ok. 70°, ponieważ powyżej tego kąta zginanie ramienia odbywa się razem z łopatką i obojczykiem. Ruch: zginanie ramienia do kąta ok. 70°.

2.    Zginanie ramienia powyżej kąta ok. 70°.

Pw.: siad, kd. po stronie kg. nie ćwiczonej maksymalnie zgięta w stawach biodrowym i kolanowym, pięta oparta na płycie krzesła. Pozycja ta uniemożliwia pozorne zwiększanie zakresu ruchu zginania ramienia przez pogłębianie lordozy lędźwiowej kręgosłupa.

Chwyt: jedną ręką podchwytem za staw promieniowo-nadgarstkowy, drugą ręką podchwytem w ^l/₃ dalszej ramienia.

Ruch: zginanie ramienia powyżej kąta ok. 70°.

b. W pozycji leżącej.

1.    Zginanie ramienia do kąta ok. 70°.

Pw.: leżenie tyłem, kkd. zgięte maksymalnie

w stawach biodrowych i kolanowych, ustabilizowane pasem w tej pozycji. Jest to pozycja uniemożliwiająca pozorne zwiększanie zakresu ruchu zginania ramienia przez powiększanie lordozy lędźwiowej kręgosłupa. Stab. klatki piersiowej pasem.

Chwyt: jedną ręką podchwytem za staw promieniowo-nadgarstkowy, drugą ręką podchwytem w ^l/₃ dalszej ramienia.

Ruch: zginanie ramienia do kąta ok. 70°.

2.    Zginanie ramienia powyżej kąta ok. 70° (ryc. 108).

51