Img00065

69

Lepkość

1.90. Lepkość, zwana również tarciem wewnętrznym w cieczy lub gazie jest zjawiskiem polegającym na przenoszeniu pędu cząstek cieczy lub gazu w wyniku zderzeń między nimi, z obszaru o większej prędkości przepływu do obszant o prędkości mniejszej. Rozróżnia się lepkość dynamiczną i lepkość kinematyczną.

1.91. Lepkość dynamiczna p , zwana również współczynnikiem oporu wewnętrznego jest miarą oporu występującego przy przesuwaniu się względem siebie dwóch graniczących ze sobą warstw cieczy lub gazu w warunkach przepływu laminarncgo (tj. uwarstwionego). Określa się ją jako współczynnik proporcjonalności między naprężeniem stycznym występującym między sąsiednimi warstewkami cieczy a stosunkiem różnicy prędkości Au tych warstewek do ich grubości Ax (rys. 1.91-1)

T

s

(1.91-1)

Jednostką lepkości dynamicznej jest paskalosekunda Pas, o wymiarze kg/m-s.

Rys. 1.91—1. Ilustracja do pojęcia lepkości; 1 — ściana,

2 — kierunek prędkości przepływu, 3 - rozkład prędkości

Historycznie, jednostką lepkości dynamicznej był puaz P, o wymiarze g/cm-s, przy czym I Pa-s = 10 P.

1.92. Lepkość kinematyczną, v określa się stosunkiem lepkości dynamicznej do gęstości cieczy