187
a)
Rys. 3.53-1. Oczyszczanie materiałów półprzewodnikowych: a) krystalizacja kierunkowa; b) topienie strefowe; c) rozkład stężenia zanieczyszczeń wzdłuż wlewki: I — faza stała po krystalizacji, 2 — faza ciekła, 3 — niestopiona faza stała, 4 — ruchomy piec indukcyjny, Q — odbiór ciepła
3.55. Najważniejsze materiały półprzewodnikowe (krzem, german) stosowane są z reguły w postaci monokryształów, tj. pojedynczych kryształów. Monokryształy uzyskuje się przy krystalizacji w warunkach wzrostu jednego zarodka krystalizacji (tzw. monokrystalizacja albo hodowla monokryształów).
Wykorzystuje się wiele metod monokrystalizacji, wszystkie one wymagają spełnienia podstawowych dwóch warunków:
- użycia materiału wsadowego o bardzo dużej czystości i zabezpieczenia go przed zanieczyszczeniami materiałem tygla,
- zapewnienia utworzenia jednego zarodka krystalizacji przez zastosowanie uprzednio przygotowanego zarodka i zapewnienie warunków umożliwiających wzrost tylko jednego zarodka,
Do monokrystalizacji wykorzystuje się jedną z trzech metod wzrostu kryształów:
- z fazy ciekłej,
- z roztworów półprzewodników i pewnych metali,
- z fazy gazowej.