179
Rys. 3.36-1. Półprzewodnikowe ogniwo termoelektryczne:
1 — łącze gorące, 2 — łącze zimne, 3 - metalowa zwora,
Tt, T2 — temperatury łącz gorącego i zimnego, Qt, Q2 — ciepło doprowadzane i odprowadzane, R, — rezystancja odbiornika elektrycznego
3.37. Sprawności osiągane w ogniwach TEL są jak dotychczas niewielkie (ok. 10%), ale istnieją realne szanse na ich podwyższenie do 15...20%, głównie przez polepszenie parametrów materiałów termoelektrycznych.
Podstawowym, kompleksowym parametrem określającym jakość materiału termoelektrycznego jest tzw. współczynnik dobroci Z, zdefiniowany jako: Z = a2y/X [K ’], gdzie: a jest współczynnikiem Seebecka w V/K, y — konduktywnością w Q_l • cm _l, a X - przewodnością cieplną materiału w W-cm -l -K Przewodność cieplna zawiera składową fononową oraz elektronową A.d, uwarunkowaną przenoszeniem ciepła strumieniem elektronów.
Dla materiałów izolacyjnych wartość Z jest bardzo mała (< 10~14 K_1) z uwagi na bardzo małe wartości y(<l(T12Q-l,cm-1), chociaż współczynnik a może osiągać wartości rzędu 10-2 V/K (rys. 3.37-1).
Dla metali wartości Z jest również mała (chociaż znacznie większa niż dla materiałów izolacyjnych), gdyż a nie przekracza zazwyczaj wartości 2-10~5 V/K.
Jedynie w półprzewodnikach (w których wartość y/X jest co prawda nieco mniejsza niż w metalach, ale wartość a jest co najmniej o 1...2 rzędy wielkości większa) uzyskać można wartości Z w granicach 1... 3* 10-3 K-1, umożliwiające praktycznie ich wykorzystanie w ogniwach TEL.