oprowadzenie do techniki sieci neuronowych
pod powierzchnią kory), warstwę przetwarzającą sygnały (to ona właśnie u-czestniczy w myśleniu) położoną nieco głębiej i warstwę produkującą sygnały wyjściowe, sąsiadującą w głębi mózgu z substancją białą, będącą w istocie kłębowiskiem pokrytych białą osłonką mielinową wyprowadzających informacje aksonów (porównaj rys. 1.5).
sygnały wejściowa (dane)
sygnały wyjściowe (wyniki)
warstwa
wejściowa pierwsza
warstwa
ukryta n-ta
warstwa ukryta
warstwa wyjściowa
Rys. 1.8. Schematyczna budowa wielowarstwowej sieci neuronowej. Warstwową budowę ma także siatkówka oka (rys. 1.10), będąca - jak wynika z embriologii - przekształconym fragmentem kory mózgowej. Można więc uznać, że tworząc sieci neuronowe w formie struktur wielowarstwowych dogadzamy wprawdzie swemu wygodnictwu (takie struktury - powtórzmy to jeszcze raz - są z technicznego punktu widzenia najłatwiejsze), nie popełniamy jednak jakiegoś kardynalnego błędu patrząc na sprawę z biologicznego punktu widzenia. Mamy wobec tego prawo sądzić, że wprawdzie sieci neuronowe są krańcowo uproszczonymi modelami fragmentów rzeczywistej tkanki nerwowej - nie są jednak tak dalece zniekształcone, by wyniki obserwacji uzyskiwanych z ich pomocą nie mogły być poprawnie interpretowane w kontekście potrzeb neurofizjologii.
Rys. 1.9. Warstwowa budowa kory mózgowej na przekroju fragmentu powierzchni półkuli mózgu człowieka.