o charakterze dziedzicznym, poziom wymagań przy wpisie buhajów jest ustalany przez CSHZ w porozumieniu z MRiGZ, jest on ruchomy i uzależniony od potrzeb hodowli.
Reasumując należy stwierdzić, że im więcej informacji o buhaju, im wyższa powtarzalność wyniku oceny wartości hodowlanej (uzależniona od liczby ocenionych córek i liczby stad), im wyżej reproduktor plasuje się w wycenie krajowej czy zagranicznej, tym większe prawdopodobieństwo udanego zakupu
Eksterier. Badając właściwości morfologiczne bierzemy pod uwagę typ i budowę ciała kupowanej jałówki Z wyglądu ogólnego jałówki powinna emanować młodzieńczość, żywy temperament, harmonijna i szlachetna budowa, skóra cienka, pokryta błyszczącą, jedwabistą sierścią, płaskie, wyraźnie rysujący się kościec, o płaskim umięśnieniu
Jałówka cielna powinna być rosła (wysokość w krzyżu 133-139 cm), kształt ciała powinien nieco przypominać trójkąt, którego podstawę stanowi zad, a wierzchołkiem jest głowa. Głowa powinna być lekka, a szyja długa i delikatna. Barki -dobrze przylegające i płasko umięśnione łopatki, kłąb powinien być ostry, a grzbiet prosty i wyraźnie zaznaczony Klatka piersiowa powinna być wysklepiona i w miarę szeroka, żebra płaskie, szeroko rozstawione i pochylone ku tyłowi ciała. Brzuch głęboki i pojemny. Zad powinien być lekko nachylony do tyłu, a poza tym długi, szeroki i płasko umięśniony. Kończyny powinny być suche, szeroko ustawione, stawy mocne, racice lekko rozwarte, wysoka piętka racicy W przypadku jałówek cielnych nie jest możliwe analizowanie poszczególnych elementów budowy gruczołu mlekowego, dlatego należy zwrócić swą uwagę na występowanie ewentualnych wad pokrojowych w budowie wymienia; unikać wymion zawieszonych brzusznie lub sromowo; z nierównomiernym rozwojem ćwiartek, z dodatkowymi strzykami, międzystrzykami lub przystrzykami.
Ćwiczenie 15
Cel ćwiczeń, zapoznanie się z zasadami oraz techniką poskramiania i pielęgnacji bydła
Miejsce realizacji ćwiczeń: obora, bukaciarnia.
Zwierzęta krowy, bukaty 0.5 - 1 roku; wskazana obecność 2 pracowników (oborowych).
Sprzęt: poskrom, linki (sznury), dwa drążki drewniane o dł 0.5 i 2 m. klucz nosowy Harmsa, jarzmo pachwinowo-krzyżowe, kółko nosowe i kleszcze do zakładania kółek nosowych dla buhaja, metalowy drążek do prowadzenia bukata na drążku, kleszcze racicowe, noże kopytowe, tarnik.
A. Wprowadzenie
Przez pielęgnowanie rozumie się dbałość o czystość zwierząt i pomieszczeń, zapewnienie im ruchu na świeżym powietrzu, łagodne obchodzenie się z nimi i ochronę przed chorobami. Termin „pielęgnacja" obejmuje całokształt warunków bytowania zwierząt zapewniających racjonalne ich utrzymanie.
Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym jest codzienne czyszczenie zwierząt (zwłaszcza krów mlecznych) w celu oczyszczenia skóry, pobudzenia krwiobiegu oraz czynności gruczołów łojowych Ważną czynnością związaną z pielęgnacją bydła jest stała kontrola przyrostu rogu racicowego, szczególnie przy utrzymaniu w oborach alkierzowych. Dwa razy do roku (wiosną i jesiemą) należy im przycinać i formować nadmiernie wyrośnięte racice. Utrzymanie zwierząt w czystości wpływa korzystnie na ich samopoczucie, zdrowotność i produkcyjność. Czyszczenie i mycie krów wpływa korzystnie również na stan higieniczny mleka. Zaniedbanie pielęgnacji racic prowadzi do kulawizn i spadku produkcyjności zwierząt
Bliski kontakt człowieka ze zwierzęciem, konieczny podczas wykonywania różnych zabiegów pielęgnacyjnych, zoohigienicznych i weterynaryjnych, jest często powodem silnych stresów u niektórych zwierząt Wskutek gwałtownej reakcji