Slajd108

CHARAKTERYSTYKA WIERTNIC DOŁOWYCH

WD -02

8.3.2. Wiercenie otwofbw poziomych i ukośnych Przy wierceniu otworów poziomych i ukośnych należy:

ustawić pionowo rozpory, rozeprzeć o spąg i strop w takiej odległości od ociosu, aby była wykorzystana cała długość skoku wrzeciona; wiertnicę umocować w uchwycie, przesunąć na żądaną wysokość i zacisnąć dolną obejmę (poz. 6); śruby uchwytu początkowo lekko dokręcić, aby wiertnica mogła obracać się swobodnie wokół osi rozpory, następnie ustawić w kierunku wiercenia, dokręcić mocno śruby uchwytu oraz śrubę trzymaka (poz. 55). Do zakręcenia tych śrub oraz zaciskania uchwytu wiertła służy klucz (poz. 140, rys. 3).

Na końcu żerdzi należy mocować głowicę płuczkową i podłączyć wodę z pompy lub rurociągu. Na przewodzie wodnym powinien znajdować się zawór odcinający, umieszczony blisko głowicy płuczkowej lub przymocowany do niej. Umożliwia on zamknięcie dopływu wody, podczas prac pomocniczych przy wierceniu. Po zaciśnięciu uchwytu wiertła należy włączyć silnik naciskając przycisk „Zał."; włączyć posuw roboczy naciskając na dźwignię posuwu w kierunku wiercenia. Na dźwignię należy naciskać początkowo bardzo lekko, a_vpo rozpoczęciu wiercenia stopniowo wzmacniać nacisk. Należy tu nadmienić, że uzyskanie odpowiedniego postępu wiercenia zależy od wprawy wiertacza, którą może on nabyć już przy wierceniu pierwszego otworu. Jeśli czas wiercenia na długości jednego wysuwu jest dość znaczny, dźwignię posuwu można zablokować nakrętką specjalną, umieszczoną na jej osi obrotu. Wówczas dźwignię można puścić, a mimo to docisk przy wierceniu pozostanie stały. '

Po dojściu wrzeciona do końcowego położenia, które jest zaznaczone białym paskiem w rowku wypustowym na wrzecionie, należy szybko wyłączyć silnik, chwycić wiertło zaciskiem śrubowym umieszczonym na końcu osłony wrzeciona, zwolnić głowicę za-