Uczciwek034 (3)

ny na podstawie programu pracy. Dla poszczególnych części sieci elektroenergetycznej mogą być opracowane odrębne programy pracy.

W programach pracy sieci elektroenergetycznych powinny być określone w szczególności:

1)    układy połączeń sieci dla ruchu w warunkach normalnych i przy zakłóceniach,

2)    wymagane poziomy napięć,

3)    wartości mocy zwarciowych,

4)    rozpływ mocy czynnej i biernej,

5)    dopuszczalne obciążenia,

6)    warunki uruchomienia urządzeń rezerwowych    i dodatkowych

źródeł mocy biernej,

7)    nastawienia zabezpieczeń oraz automatyki łączeniowej i regulacyjnej,

8)    nastawienia zaczepów' dławików gaszących,

9)    ograniczenia poboru mocy elektrycznej,

10)    miejsca uziemienia punktów gwiazdowych    transformato

rów'.

Program pracy sieci elektroenergetycznej należy aktualizować nie rzadziej niż:

-    raz w roku dla sieci o napięciu znamionowym wyższym niż 110 kV,

-    co 5 lat dla sieci o napięciu znamionowym nie wyższym niż 110 kV.

Prowadzenie ruchu sieci elektroenergetycznej powinno być udokumentowane, a zdarzenia ruchowe bieżąco rejestrowane w dzienniku operacyjnym ruchu. Szczegółowy zakres i formy rejestracji powinny być określone w instrukcji eksploatacji.

W instrukcjach eksploatacji sieci (w tym linii napowietrznych) należy określić sposób wykonywania czynności łączeniowych, za-pewniający bezpieczeństwo pracy. Czynności łączeniowe mogą wykonywać osoby dozom, obsługi lub usług, posiadające odpowiednie uprawnienia (świadectwa kwalifikacyjne).

2.4.1.    Wiadomości ogólne

Linie kablowe stanowią ok. 14% łącznej długości linii energetycznych wszystkich napięć. W naszym kraju są linie niskiego i średniego napięcia oraz w bardzo niewielkim zakresie linie 110 kV.

Przepisy dotyczące projektowania i budowy linii kablowych są przedmiotem normy [5]. W'edług tej normy linia kablowa jest to kabel wielożyłowy lub wiązka kabli jednożyłowych w układzie wielofazowym albo kilka kabli jedno- lub wielożyłowych połączonych równolegle, łącznie z osprzętem, ułożonych na wspólnej trasie i łączących zaciski tych samych dwóch urządzeń elektrycznych jedno-lub wielofazowych, albo jedno- lub wielobicgunowych.

Osprzęt elektroenergetyczny linii kablowych jest to zbiór elementów przeznaczonych do łączenia, rozgałęzienia lub zakończenia linii.

2.4.2.    Budowa kabli

Ogólne wymagania dotyczące budowy kabli są określone w normach [12; 13].

Zasadniczymi elementami kabla są: żyły przewodzące robocze, powrotna i neutralna (zerowa), izolacja żył. ekrany, wkładki wyokrą-glające, powłoki i osłony ochronne. Nie wszystkie wymienione elementy występują w każdym rodzaju kabla.

Powszechnie są stosowane żyły robocze z aluminium. Żyły robocze miedziane są spotykane na ogół w kablach o specjalnym przeznaczeniu oraz w kablach o napięciu znamionowym 110 kV.

W Polsce kable 110 kV są używane rzadko. Przekrój żył jest ustalany indywidualnie na podstawie przewidywanego obciążenia prądem roboczym. W liniach miejskich w ostatnim czasie stosuje się żyły miedziane o przekroju 630 mm².

W sieciach SN (średniego napięcia) zaleca się kable aluminiowe o przekrojach 50, 95, 150 i 240 mm², natomiast najczęściej stosuje

43