Sprawa urządzenia sali i ogrodu do zabaw musi być rozważona' w każdym przedszkolu odrębnie, z uwzględnieniem warunków miejscowych.
Wspólne czynniki, które winny być brane pod uwagę, to wiek i bezpieczeństwo dzieci, funkcjonalność urządzenia oraz względy estetyczne.
W rozmieszczeniu umeblowania w salach dzieci młodszych należy przewidzieć więcej wolnego miejsca dla stworzenia warunków zaspokojenia silnej w tym wieku potrzeby ruchu. Dzieci powinny mieć wygodny dostęp do zabawek umieszczanych w szafce w przegródkach z odpowiednimi znaczkami. „Kącik lalek” u młodszych dzieci jest jeszcze bardzo prosty, a w miarę rozwoju umiejętności zabawy trzeba go wzbogacać. W początkowej więc fazie będą to wózeczki, leżaki czy kołyski z lalkami, owiniętymi w kocyki. Duży komplet klocków można rozdzielić i umieścić w plastykowych kolorowych pudełkach, by umożliwić dzieciom zabawę indywidualną czy we dwoje. Obok tych pudełek z klockami powinno być miejsce na zabawy. W innej części sali umieścimy pojazdy — z łatwym do nich dostępem,
W salach dla dzieci starszych koncepcja rozmieszczenia zabawek i pomocy ma charakter tematyczny. Będą to więc zestawy odpowiadające poszczególnym rodzajom zabaw, treściom przerabianego materiału itp. Bogatsza treść zabaw dzieci starszych, organizowanych w większych zespołach, uwarunkowana jest zróżnicowanymi pomocami, materiałami i zabawkami. Takie „kąciki” zabaw, jak gospodarstwa domowego, książki, , budownictwa, prac plastycznych, przyrody — będą miały swe stałe miejsce. Zmienność ich będzie dotyczyła wzbogacenia w nowe, atrakcyjne zabawki i przedmioty, dostosowane do pory roku, wydarzeń, sytuacji.
Obok wymienionych, tworzą dzieci różne nowe miejsca zabawy, związane z opracowywanymi w przedszkolu zagadnieniami. Powstają one zwykle po odbytych wycieczkach, odwiedzinach gości w: przedszkolu, uroczystościach przedszkolnych. I tak np. może powstać „kącik stolarski” po wycieczce do warsztatu stolarskiego, „kąciki” sklepowe różnych branż. Są one po pewnym okresie likwidowane.
Urządzanie sali dla dzieci starszych, ustalanie miejsc i „kąci-' ków zabawy”, rozmieszczanie zabawek z wyznaczeniem stałego miejsca, powinny odbywać się przy udziale dzieci, by poczuły się współgospodarzami swego drugiego domu. Nauczycielka, uczestnicząc w tych czynnościach i naradach, winna przestrzegać zasad wymienionych na wstępie, zmierzając razem z całą grupą do zachowania zorganizowanego ładu i porządku, który jest jednym z warunków miłej atmosfery zabawy i pracy.