uprowadzenie do techniki sieci 235
na odpowiedniość pomiędzy takimi pojęciami jak “sygnał wejściowy leżący wyżej od poprzedniego” (w tym sensie, że miał większą wartość drugiej składowej) i “neuron wejściowy leżący wyżej od poprzedniego” (w tym sensie, że leży on - według umownie przyjętej numeracji - w poprzednim wierszu (rys. 10.26).
Dwuwymiaro |
wa struł |
kturas |
0 0 |
0 |
0 |
O 0 |
0 |
0 |
o o |
o |
o |
Rys. 10.26. Przypadek zgodnego wymiaru sieci i przestrzeni sygnałów Taka sytuacja nie jest jedyną możliwą. Można sobie równie dobrze wyobrazić sieć jednowymiarową, która będzie uczyła się rozpoznawać sygnały dwuwymiarowe (rys. 10.27).
Jednowymiarowa struktura sieci
Dwuwymiarowa przestrzeń sygnałów
Rys. 10.27. Przypadek niezgodnego wymiaru sieci i przestrzeni sygnałów Możesz przebadać jak zachowuje się sieć dokonująca takiej swoistej konwersji dwuwymiarowej przestrzeni sygnałów wejściowej do jednowymiarowej struktury sieci, ponieważ mój program pozwala Ci tworzyć sieci jednowymiarowe (łańcuchy neuronów).