He oido en el silencio un reloj que marchaba: -»| „tic-tac, tic-tac”; 1 j [ luego se ha hecho un ligero ruido como de ropas movidas, f| y al fm una voz ha gritado: —♦ |
— iSacramento! J, 11 j Transito! 111 jMaria Jesus! 1||
Y luego ha anadido: ~+ j
— Sientese usted. 111
iDónde iba yo a sentarme?||| ^Quien me hablaba?||| i,En que encantada mansión me halłaba yo? 1! |
He preguntado tlmidamente: |
— (,No hay luz? 111
La voz misteriosa ha contestado: -> |
— No; i | aliora la echan muy tarde. 111
Pero una moza ha venido eon una vela en la mano. 1 11 i Es Sacramento?!11 £Es Transito? ti| lEs Maria Jesus?f11 Yo he visto que los resplandores de la luz | j — como en una figura de Rembrandt
lj iluminaban vivamente una carita ovalada, 11. eon una barbilla suave, -*■ | fina, -»] eon unos ojos rasgados j | y unos łabios menudos. 111
— Este sefior | ( — dice una anciana sentada en un angulo — 1 i quiere una habitación;i]| llevale a la de dentro.j|i
La de dentro esta bien adentro; 111 atravesamos el patiezuelo; 1 j j penetramos por una puertecilla enigmatica;! j| torcemos a la dere-cha; 111 torcemos a la izquierda; j 11 recorremos un pasłllito angos-to; 1 j | subimos por unos escalones; f 11 bajamos por otros. 1 | J Y al fin ponemos nuestras plantas f 1 en una estancia pequenita, 11 ’con una cama. j 11 Y despues en otro cuartillo angosto, 11 eon el techo que puede tocarse eon las manos, 11 eon una puerta vidriera, 11 colocada en un muro de un metro de espesor 11 y una ventana diminuta 11 abierta en otro paredón del mismo ancho. 111
— Este es el cuarto 11 — dice una moza 11 poniendo la palmatoria sobre la mesa. 111 Y yo ie digo: -+ 1
— iSe llama usted Sacramento? T 11
Ella se ruboriza un poco: -+1
— No 11 — contesta — ,1| soy Transito. Ul
Yo debla haber anadido: -+ |
— jQue bonita es usted, H Transito! 111
Pero no lo he dicho, 1] sino que he abierto el Quijote 11 y me he puesto a leer en sus paginas. 1 \ |
(Azonn, 1873- 1967,
La ruta de Don Quijote)
Niniejsze ćwiczenia mają charakter korekcyjno-sprawdzający. Proponujemy robić je według następującego schematu:
a) powtórzyć za lektorem wyrazy,
b) przedstawić je za pomocą transkrypcji fonetycznej,
c) podzielić je na Sylaby,
d) zaznaczyć akcent graficzny.
Jeżeli chodzi o intonację, to należy podkreślić, iż przedstawiany wyżej opis wzorów intonacyjnych może być stosowany do tekstów każdego podręcznika języka hiszpańskiego. I właśnie to radzilibyśmy robić, zwłaszcza w przypadku grup lub osób początkujących. Chodzi bowiem o to, żeby tekst zawierał poznane odpowiednio wcześniej struktury gramatyczne i słownictwo. W przeciwnym przypadku uczący się będą zwracali większą uwagę na nowy materiał leksykal-no-gramatyczny, niż na intonację.
Do tekstów umieszczonych w niniejszym rozdziale należałoby wrócić na etapie bardziej zaawansowanym. Po ewentualnym przypomnieniu części teoretycznej proponujemy:
a) przesłuchać tekst 2 razy lub więcej,
b) powtórzyć tekst za lektorem kilka razy,
c) przedstawić tekst (lub jego fragmenty) za pomocą transkrypcji fonetycznej,
d) zaznaczyć kadencję, antykadencję i zawieszenie: j., f,
e) zaznaczyć pauzy: |, (j.
Kolejność tekstów została ustalona z zachowaniem odpowiedniej progresji: od krótszych i mniej skomplikowanych do dłuższych i bardziej trudnych. Wszystkie fragmenty pochodzą z Antologia literaria
85