127
M. Śladowski
W technice pracy na cztery ręce podczas ekstrakcji lekarz usuwa zęby zawsze siedząc, asysta siedzi i znajduje się w pozycji godz. 3.00, pacjent znajduje się w pozycji leżącej spoczynkowej (sektor 1, II, III, V, VI) lub półleżącej (sektor IV).
Asysta jest odpowiedzialna za:
- przygotowanie pacjenta do zabiegu,
- przygotowanie instrumentarium oraz materiałów opatrunkowych i farmakologicznych (wg zlecenia lekarza),
- przygotowanie znieczulenia oraz całą procedurę przy znieczulaniu (opisaną w rozdziale pt. „Znieczulanie miejscowe”),
- przygotowanie i przekazywanie instrumentów,
- pracę ssakami,
- kontrolę tkanek miękkich (jeżeli zaistnieje taka potrzeba),
- końcowe informacje dla pacjenta (dotyczące jedzenia, picia, palenia, płukania itp.) po ekstrakcjach.
Z reguły przekazywanie instrumentów chirurgicznych jest oburęczne, niemniej w niektórych jednostkach leczniczych, w zależności od preferencji zespołu stomatologicznego, stosuje się również przekazywanie jednoręczne.
Pierwszym etapem ekstrakcji zęba jest separacja tkanek miękkich i jednoczesne sprawdzenie dziatania znieczulenia. Do tego celu - w zależności od szkoły - służy dźwignia prosta, nakladacz, separator itp. Ponieważ dźwignia prosta służy zwykłe do wstępnego „zruszenia” zęba, czyli etapu drugiego, więc z założeń oszczędności ruchu, użycie tego instrumentu jest najbardziej wskazane. Dźwignia jest dostarczona przez asystę zwykle chwytem trójpalcowym lewej ręki trzymana u nasady części pracującej. Lekarz przejmuje dźwignię chwytem dłoniowym.
Podczas gdy lekarz pracuje dźwignią, asysta może używać ssaka zaopatrzonego w końcówkę chirurgiczną, trzymając jednym z wybranych chwytów prawej lub lewej ręki. (fot. XI, 1)