IMG72

R Diedrich

Krótki opis metody

1 P**y kwalifikowaniu pacjenta do zabiegu — zwrócenie uwagi, że energia elektryczna o wysokiej częstotliwości może wywoływać niepożądane interferencje u pacjentów i le* karzy z rozrusznikiem serca i defibrylatorem.

2.    Tamponowanie poła zabiegowego wilgotnym gazikiem w celu stworzenia optymalnych warunków dla pochłaniania ciepła przez tkankę.

Uwaga: Aby uniknąć urazu otaczających tkanek miękkich (warg. języka, dna jamy ustnej) w następstwie przepływu prądu o wysokiej częstotliwości, należy używać łopatki drewnianej.

3.    Przedzabiegowy pomiar grubości dziąsła (sondowanie do kontaktu z kością, np za pomocą poszerzacza endodontycznego).

4.    Wyciemanie i kształtowanie przerośniętego dziąsła w sposób warstwowy za pomocą elektrody w kształcie rombu poprzez krótkie ruchy ocierające się o jego powierzchnię.

5.    W regularnych odstępach przeprowadzanie śródzabiegowego pomiaru grubości tkanek miękkich ponad kością.

Uwaga: Kontakt z kością oznacza ryzyko sekwestracji.

6.    Regularne oczyszczanie za pomocą wilgotnej gazy aktywnej elektrody z resztek tkanki; zwęgloną elektrodę oczyszcza się papierem ściernym (przy stosowaniu elektrody nieczy-szczonej oddziaływanie energii jest ograniczone, a jakość cięcia upośledzona).

7.    Odświeżenie rany za pomocą skaterów i kiret w celu usunięcia powierzchownej martwicy skrzepowej. Wynik: świeżo krwawiąca powierzchnia rany. podobnie jak po dęciu skalpelem.

8.    Ochrona pozabiegowa: założenie cementu periodontologicznego (np. Coe-Pak®, Barii-cade*) na 1 tydz ; zakaz szczotkowania pola zabiegowego; chemiczna redukcja płytki nazębnej za pomocą dwuglukomanu chłorheksydyny (np. 3 razy dziennie Corsodyl® przez 1 min).

9.    Usunięcie opatrunku dziąsłowego po 1 tyg. W zaJeżnośd od postępu procesu nabłonko-wania ewentualne ponowne zastosowanie cementu na kolejny tydzień.

10. Kontrola końcowa po ok. 4 tyg. od zabiegu połączona z profesjonalnym usunięciem złogów i polerowaniem.